CLINIC BENT BRANDERUP oktober 2010
Tijdens de clinic van Bent in oktober 2010 heb ik met popeye deelgenomen.
Zijn stuwende achterbeen en het daarmee gauw op de voorhand vallen zijn de grootste trainings items voor dit moment. De halve ophoudingen zijn hierbij zeer belangrijk om hem continue te herbalanceren.
Dit tezamen met mijn powerpositie vormen belangrijke aandachtspunten voor de komende tijd.
Ook de schoudervrijheid van de linkerschouder was kleiner dan de rechter. Dit terwijl dit eigenlijk de schouder is met de meeste vrijheid van nature.
Waarschijnlijk door de kleinere beweging van het rechterachterbeen naar voren, wordt het naar voren grijpen met het diagonale been (linksvoor) lastiger.
Met name de galop heb ik de laatste maanden vooraf aan de clinic veel geoefend. Het grote probleem is dat hij op de cirkel redelijk onder me blijft, maar op de rechte lijn, verliest hij zijn draagkracht en stuwt zich snel op zijn voorhand.
Dit heb ik proberen te oefenen door de cirkel vierkant te gaan rijden. Hierdoor ontstaan vier rechte lijnen. Door twee van deze lijnen telkens met een paar passen te verlengen krijg je een steeds grotere rechthoek. Zodra hij begon te stuwen en het zwaartepunt onder me uit dreigde te komen, zette ik de wending in, waarin ik hem makkelijker kon herbalanceren via de halve ophoudingen dan op de rechte lijn.
Tijdens de clinic kwam ook de galop aan de orde. Door te wisselen tussen een verzamelde zit in combinatie met meer verzamelde galop en een meer ontlastende zit in combinatie met een meer verruimde galop, werd het achterbeen afwisselend gevraagd zich vermeerderd te buigen. In de linker galop was de nageeflijheid lastiger dan in de rechtergalop. Dit is een trainingspunt voor de komende tijd.
Een piaf blijft een hele klus voor Popeye, vanwege zijn steile achterbenen, die moeilijk als een veer in en uit elkaar kunnen veren. Het verkleinen van de gewrichtshoeken is en blijft lastig.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
