Paardrijden is een zeer ingewikkelde bezigheid, waarbij denken, zien, voelen en doen allemaal meespelen

Archief

Nieuw in archief | Artikel overzicht
A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z |

2013-06-18

Te koop: U2

18 juni 2013

De politie te Amsterdam heeft per direct een paard te koop staan, die luistert naar de naam U2.

naam: U2
leeftijd: 12 jaar
geslacht: ruin
stokmaat: 1,68 cm
kleur: bruin


U2 is erg vriendelijk in de omgang, is geheel verkeersmak en laadt erg makkelijk. Bovendien kent hij alle zijgangen en de galopchangementen.

Gezien zijn gevoeligheid is mij gevraagd of ik via mijn site een geschikte koper voor hem kan vinden.

 

Heeft u interesse, neem dan contact met me op via:
info@klassiekpaardrijden.nl

 

2012-09-27

Te koop: Whisper!

27 september 2012

De eigenares van Whisper zoekt, wegens omstandigheden, een nieuwe eigenaar/eigenares voor hem. 
Omdat ze graag wil dat Whisper verder wordt getraind in de Academische Rijkunst, hoopt ze via deze weg een passende nieuwe trainer voor hem te vinden.

Hieronder wat informatie over Whisper:

Voor mijn 9-jarige ruin zoek ik een nieuwe trainer/ruiter. Dat kan in de vorm van lease, leen of koop. Belangrijkste vind ik dat het paard door een fijn iemand wordt verzorgd en getraind liefst volgens de academische school. 


Het is een heel gezond, fit, werkwillend en braaf paard. Rustig temperament, oplettend en voorwaarts. Bijzonder veel beweging in de achterhand. Hij is groot en sterk 1,74, KWPN'er (v. JetSet D).
Ik heb de eerste vijf jaar reguliere dressuur met hem gereden. Sinds 1 jaar train ik hem Academisch. Hij kent de basisoefeningen in stap en aan de hand (volte, schouderbinnenwaarts, travers en renvers) en leert heel makkelijk bij. 

Mocht je belangstelling hebben, stuur dan een mail naar info@klassiekpaardrijden.nl

2011-07-24

Tempowisselingen

24 juli 2011

Wanneer men bemerkt dat tijdens het verzamelen of verruimen van de gangen het paard als het ware "zijwaarts uitbreekt", is dit een teken dat het paard nog teveel gewicht op de voorhand heeft en nog te zwaar rust
op de ruiterhand.  

 

 

 

 

 

 

 



Het paard heeft nog niet genoeg zelfhouding (draagkracht) om te verzamelen of te verruimen zonder balansverlies, waardoor het op de voorhand komt.

Probeer de mate van verzameling of verruiming aan te passen aan het kunnen van het paard op dat moment. Naarmate het paard sterker wordt in de achterhand, kan men dit weer uitbreiden naar grotere verzameling of verruiming.

Verzamel een paard nooit meer dan dat men hem kan verruimen en omgekeerd verruim de gang van het paard nooit meer, dan dat men hem kan verzamelen!

Met andere woorden, tijdens het  "schakelen" moet het paard altijd licht blijven in de voorhand en zichzelf kunnen blijven dragen.

2014-01-08

Tess met Popeye!

8 januari 2014

Op vrijdag 3 januari kwam Tess bij Klassiek Paardrijden een intensieve trainingsdag volgen.

In oktober 2013 heeft zij al eerder drie dagen gelest bij Klassiek Paardrijden en gewerkt met Ladios en Sander.

Thuis is zij met deze informatie en ervaring aan de slag gegaan met een manegepaard.

Nu na drie maanden was het tijd voor nieuwe tips en meer informatie en dus voor een nieuwe lesdag.




Ditmaal mocht ze met Popeye werken, die haar alle zijgangen met gemak kon laten voelen.
Eerst hebben we de rechtrichtende buigingsoefeningen aan de hand geoefend en daarna ook rijdend in stap.

Heel knap hoe Tess alle oefeningen zich in de laatste drie maanden eigen heeft gemaakt, zonder hulp van een instructeur en met een manegepaard, die toch door vele ruiterhanden gaat.




2011-08-04

De teugelhulpen bij de schouderbinnenwaarts!

2 augustus 2011


Normaal gesproken moeten bij het rijden van een schouderbinnenwaarts beide handen van de ruiter naar binnen gebracht worden, waarbij iedere hand aan zijn eigen zijde van de manenkam moet blijven.

 

 

 

Bij jonge paarden of paarden die gecorrigeerd moeten worden, kan het helpen wanneer je beide handen over de manenkam naar binnen of naar buiten brengt.  Afhankelijk van de natuurlijke beweging van het paard.

 

 

Bijvoorbeeld:


Een linksgebogen paard op de linkerhand zal de neiging hebben over de rechterschouder weg te vallen. Door beide handen naar links te brengen (naar binnen) kan men het paard helpen bij het rijden van een goede schouderbinnenwaarts. Hierbij onderhoudt de linkerteugel de stelling naar links.

 

 
Een rechtsgebogen paard op de linkerhand zal eerder de neiging hebben over de linkerschouder te vallen (naar binnen). Door beide handen naar buiten te brengen kan men het paard ondersteunen bij het rijden van een schouderbinnenwaarts. Ook hier vraagt en onderhoud de linkerteugel de stelling  naar links.

Soms is het zelfs (tijdelijk) aan te raden de linkerhand/teugel iets naar boven te brengen richting de rechterheup van de ruiter om te voorkomen dat het paard op zijn rechterschouder valt.

Een teugelhulp staat nooit op zichzelf en wordt altijd ondersteunt door zit- en/of beenhulpen.
(Het binnenbeen (binnenzitbeenknobbel) is verantwoordelijk voor de buiging in de ribbenkast en het ondertreden van het binnenachterbeen. Het buitenbeen dat iets naar achteren ligt, voorkomt het uitzwaaien van de achterhand.)

 

2012-02-09

Teugellengte?

25 januari 2012

In de Klassieke Rijkunst is het een groot goed met zo min mogelijk hulpen het paard in balans te kunnen houden en schijnbaar moeiteloos te kunnen sturen in elke richting en in elke gang of verzamelingsgraad.
Het paard wordt hierbij vnl. op de zit gereden en reageert op de kleinste subtiele hulp van zit, been en/of teugel/hand.
Dit harmonieuze beeld kan echter alleen bereikt worden door een jarenlange goed gedoseerde training, die specifiek is afgestemd op elk unieke paard.
Afhankelijk van het niveau van africhting en de fysieke en mentale capaciteiten van het paard, moet de ruiter zijn hulpen aanpassen.

In de Klassieke Rijkunst zien we het als een ideaal met lange doorhangende teugels te rijden. Een goed beeld om als einddoel voor ogen te houden.


Een jong, onbeleerd of verreden paard heeft echter in het begin van zijn opleiding zeker nog de nodige ondersteuning nodig van de hulpen van de ruiter om zijn balans te vinden en te behouden.
De ruiter moet in staat zijn snel en zo klein mogelijk en met de juiste dosering in te werken op het paard, zodat hij zo min mogelijk gestoord wordt in zijn vaak nog onevenwichtige bewegingen.

Grote bewegingen van de ruiter (met zit, been of teugel) verstoren het wankele evenwicht van het nog jonge, onbeleerde paard vaak nog meer.

Als we in dit licht kijken naar de teugelvoering, dan kunnen we stellen dat een lange doorhangende teugel in het begin van de opleiding zeker niet altijd ideaal is. Het paard is nog niet in staat om correct op kleine teugelhulpjes te reageren en heeft vaak meerdere hulpen in een klein tijdsbestek nodig om in balans te blijven en zijn zelfhouding te kunnen volhouden.
Een wat kortere teugel, die een directere verbinding met de neus of mond van het paard kan garanderen, kan in dit stadium van de opleiding functioneler zijn.

De ruiter kan op deze manier snel en adequaat inwerken en met kleine hand/armbewegingen het paard functioneel ondersteunen.
Met een lange teugel moet de beweging van de ruiterhand veel groter zijn, wil men het gewenste effect kunnen bereiken.

Daarbij wil ik uitdrukkelijk stellen, dat de directere teugelvoering/verbinding dmv. een kortere teugel niet wil zeggen dat men druk in de hand heeft of druk in de mond van het paard legt.
De druk in de hand is nooit meer dan het gewicht van de teugel.

Noch mag het paard nimmer door de teugel kort gemaakt worden in de hals. Door de grote gevoeligheid van de mond van het paard, gebeurt dit veel sneller dan men doorgaans beseft.

Door rustig met de hoofd/halsbeweging mee te bewegen en alle aanwijzingen in een voorwaartse richting (richting de neus van het paard) te geven, wordt het paard op generlei wijze gehinderd in zijn bewegingen. Dit vraagt een onafhankelijke hand, die verend vanuit de schouder, elleboog, pols en vingers richting de mond van het paard bewegen.

Stukje historie: Pilarenarbeid

De opleiding van het paard gebeurde vroeger voor een groot gedeelte tussen de pilaren. Gestart werd met de enkele pilaar.
Helaas zijn wij niet meer bekend met deze methode van training. Maar we kunnen er wel van leren.

Het grote voordeel van de pilaar was dat het een hele eerlijke manier was om het paard te leren nageven. Trok het paard aan de lijn, dan ondervond hij weerstand van de pilaar, die echter nooit terugtrok! De timing van het nageven lag dus geheel in de handen van het paard. Een directere beloning voor goed gedrag is bijna niet denkbaar.
Juist de timing en dosering van de hulpen is voor de ruiter een van de moeilijkste dingen om correct aan te leren.

Naarmate de opleiding van het paard vordert en het paard meer soeplesse, balans, kracht en zelfhouding heeft ontwikkeld, kan men het paard steeds meer op eigen benen laten lopen en heeft hij minder ondersteuning nodig van de ruiterhulpen. Het paard krijgt steeds meer eigen verantwoordelijkheid voor zijn zelfhouding. 
We kunnen er steeds meer op vertrouwen dat het goed gaat zonder al te veel ondersteunende hulpen van de ruiter.

Zo nu en dan kan men testen hoe het staat met de balans en zelfhouding door de teugels wat langer te laten en de hulp hiermee te minimaliseren.
(Uiteraard geldt dit ook voor de overige hulpen van been en zit.)

Uiteindelijk zal het paard in staat zijn op de kleinste bewegingen/vibraties van de teugel adequaat te reageren.

Dubbele teugelvoering
Aangezien men in de Klassieke Rijkunst doorgaans start met de kaptoom en deze pas later combineert met een kandare, is dit de belangrijkste teugel voor de grootste aanwijzingen en correcties.

De kandareteugel (bedoeld voor eenhandig gebruik) wordt uitsluitend gebruikt voor de positionering van het zwaartepunt en niet voor het vragen van de stelling.

Daarnaast heeft de stang, door zijn vormgeving een veel snellere inwerking in de mond van het paard, wat een nog grotere gevoeligheid en zachtheid van de hand verlangt.

 

2012-12-29

Theorieavonden in januari en februari!

29 december 2012

In de winter wordt je dagelijkse training nog wel eens belemmerd door de korte dagen, de kou, de sneeuw of de regen.

Daarom is deze tijd van het jaar een mooi moment om je eens te verdiepen in de theoretische achtergronden van de dressuur.

                             

Klassiek Paardrijden verzorgt in januari en februari weer drie theorieavonden, waarin verschillende theoretische aspecten van het rechtrichten en de Klassieke Rijkunst uitgelegd zullen worden.

Aan de hand van een uitgebreide PowerPoint-presentatie met duidelijke foto's en plaatjes zullen de onderwerpen belicht worden.

 

25 januari: Het rechtrichten van je paard

Tijdens deze avond zal de totale scheefheid van het paard besproken en uitgelegd worden. Het hoe, wat en waarom van het rechtrichten wordt duidelijk uitgelegd, waarmee men thuis direct aan de slag kan.

    

 8 februari: De ruiterhulpen

Deze avond gaat over alle hulpen waar een ruiter/trainer gebruik van maakt tijdens het werken met paarden. Welke, wat, wanneer, hoelang, waarom en de combinaties van de verschillende hulpen komen uitgebreid aan de orde.  Daarnaast wordt per dressuuroefening de hulpgeving toegelicht.

     

22 februari: De training van het paard

Tijdens deze presentatie krijgt men inzicht in en handgrepen voor de trainingsopbouw van een paard op de korte en langere termijn. Alle benodigdheden voor zowel paard als trainer komen aan de orde. 

Waar en wanneer?

Deze avonden zullen plaatsvinden in Vierakker (Zutphen).
De avonden beginnen om 19.00 uur en duren tot ca. 22.00 uur.
De kosten hiervoor bedragen € 55,00 incl. koffie/thee en een naslagwerk.

Heb je interesse in een van deze onderwerpen, wil je meer informatie of wil je je opgeven, stuur dan een email naar info@klassiekpaardrijden.nl

 

 

2011-06-20

Tic Tac - Een maand in training bij Klassiek Paardrijden 
20 juni 2011

Sinds 7 juni wordt Tic Tac een maand getraind bij Klassiek Paardrijden.

Doel
Echte problemen heeft de eigenares niet met Tictac.
Het doel van de training is gericht op het leggen van een goede basis, zodat zij daarmee weer verder kan, na een periode van minder intensieve training in de eerste helft van dit jaar.


Algemeen
Tic Tac is een brave, lieve merrie, die wat nerveus en afwachtend is, maar wel erg gehoorzaam en tegemoetkomend.

Na enkele dagen voelt ze zich al beter op haar gemak in haar tijdelijke onderkomen en gaat ze zich meer ontspannen. Aandacht vindt ze steeds leuker en ze zoekt steeds meer zelf toenadering.

Doordat ze zich steeds meer op haar gemak gaat voelen, komt er meer fysieke ontspanning in haar lichaam, vermindert het schrikken en verbetert de concentratie tijdens het werk.

Eerste bevindingen en observatie
Lateraal: Tic Tac is een linksgebogen paard

Horizontaal: Tic Tac loopt duidelijk op de voorhand. De rechter schouder is iets sterker ontwikkeld. Duidelijk zichtbaar is de ontwikkelde onderhals van Tic Tac.

Diagonaal: Door haar laterale buiging is het linkerachterbeen het stuwende been. Hierdoor wordt haar rechtervoorbeen zwaarder belast. De rechterschouder is ook enigszins zwaarder ontwikkeld.

Verticaal: Met name op de rechterhand, is de verticale scheefheid van Tic Tac goed zichtbaar.

 

 



Tijdens het werk
Zodra Tictac zich ontspant, blijkt dat ze eigenlijk de oefeningen aan de hand wel kent. Het probleem zit meer in het vinden van een horizontaal evenwicht in de beweging.

Haar achterbenen stuwen grotendeels en swingen niet genoeg voorwaarts richting het zwaartepunt. Hierdoor komt een groot deel van het gewicht op de voorhand en kan ze haar hals niet ver genoeg strekken in voorwaartse richting, zonder daarbij zwaar in de hand te worden.
Met name linksom is dit lastiger vanwege haar laterale buiging naar links.

Duidelijk zichtbaar verdwijnen haar voorbenen hierdoor onder het lichaam in plaats van ruim naar voren te stappen.

Het voorwaarts drijven heeft niet het gewenste effect van grotere bewegingen van de achterbenen, maar juist van snellere, kortere bewegingen of heeft tot gevolg dat ze aandraaft.
Een halve ophouding resulteert niet in het terugbrengen van het gewicht op het achterbeen, maar maakt haar zwaar en langzaam.

De verbinding van het been naar de hand komt niet op de goede manier door.
In plaats van dat het achterbeen de neus 'eruit drijft', maakt zij zich kort in de hals (krult op), laat haar rug vallen of wordt zwaar in de hand.

Dit alles heeft tot gevolg dat ze niet haar bovenlijnbespiering op de juiste manier aanspant, maar juist haar onderhals bespiering aanspant. Dit kan je goed zien aan de ontwikkelde bespiering van de onderhals.

Trainingsdoel
De focus ligt daarom op het voorwaarts brengen van de achterbenen naar het zwaartepunt, zodat ze haar hals voorwaarts uit gaat leggen en in de hand van de ruiter kan komen.

Hiervoor zet ik de 'voordeur' open (losse teugel) en vraag met zit en been of ze grotere passen voorwaarts wil gaan maken.
Door middel van de halve ophoudingen check ik of ze bij het sluiten van de hand terug wil komen op het achterbeen (het zwaartepunt terugbrengen) en bij het openen van mijn hand, mijn hand in de voorwaarts neerwaartse richting wil volgen.
Op die manier wordt de verbinding tussen de achterhand en de voorhand tot stand gebracht. Hierbij moet ze licht in de hand blijven, zodat ze horizontaal in balans blijft.

Zodra deze balans zich verbetert, zal ze zich steeds beter kunnen gaan ontspannen.

Wordt vervolgd! 

2013-01-21

Training van Aukje - een vierjarige friese merrie!

20 december 2012

Deze vierjarige friese merrie wordt opgeleid volgens de richtlijnen van de Klassieke Rijkunst door haar eigenares Lisette.

Aukje is erg openminded en wil alles graag goed doen!

Afgelopen december had Lisette me gevraagd haar een keer te trainen. Erg leuk om te doen!

 

 

Haar jeugdige onbezonnen- en openheid vergen extra oplettendheid van de trainer, waardoor je je weer extra bewust wordt van de invloed die we uitoefenen op paarden en waarvan we ons niet altijd voldoende bewust zijn.

Dus weer een leerzame ervaring!

 

2012-02-23

Tweeweekse training met Saleroso en Popeye bij Marius Schneider!

28 februari 2012

Van 9 januari t/m 20 januari ben ik samen met Sonja Braafhart met twee van mijn paarden, Saleroso en Popeye, naar Marius Schneider geweest voor een intensieve trainingsperiode.

Iedere dag kregen we met beide paarden ca. 40 minuten les.

Tijdens deze twee weken werd weer eens duidelijk hoe belangrijk het is om altijd aandacht te houden voor de basis en hieraan te blijven bouwen. Een sterk fundament waarborgt een goed en degelijk bouwwerk. 
Door telkens de grondvesten te verstevigen en te verbreden, ontstaat een solide en degelijk bouwwerk als vanzelfsprekend. 

Doordat in het weekend van 16/17 januari er een deelnemer voor het weekendseminar was afgevallen, kon ik deze plek opvullen, waardoor ik nog drie extra lessen kon volgen.
Tja en Sonja was naar huis, dus daar hoefde ik niet over na te denken. Super!

Deze twee weken zijn naast erg gezellig, bijzonder waardevol geweest voor mijn persoonlijke ontwikkeling en die van mijn beide paarden.

Onderstaand tref je twee filmpjes met een kort verslag aan, die een indruk geven van deze twee trainingsweken.
Door de slechte belichting zijn de filmopnames erg donker geworden, hierdoor heb ik gekozen voor foto's.

Beide paarden vergden een totaal andere trainingsaanpak.

Popeye

Popeye was heel snel op zijn gemak in zijn nieuwe omgeving. Dus we konden al snel ontspannen met hem werken.

Popeye is een groot (ca. 1.78 cm)  wedstrijd gefokt paard met veel stuwkracht in het steile achterbeen.

Marius had direct gezien wat het paard nodig had. Het paard lang houden in zijn belijning, zodat de schwung bewaart blijft, de hulpen door kunnen blijven komen en de bewegingen en hulpen zacht en vloeiend kunnen blijven.

Door zijn formaat ben je al gauw geneigd hem te "kort" te maken. Hierdoor kan de energie niet meer door zijn lijf stromen en "breekt hij eigenlijk in tweeën". De achterhand heeft geen connectie meer met de voorhand, waardoor er geen communicatie meer plaatsvindt.

Door vanuit zijn natuurlijke grote bewegingen te gaan werken, kon ik zacht en soepel in alle drie de gangen met hem werken.

Saleroso

Bij Saleroso lag de nadruk op de mentale ontspanning. De vreemde omgeving, geluiden (vooral van de twee hangbuikzwijntjes) en geuren waren redenen genoeg om telkens uit de concentratie te raken.

De nadruk lag bij hem dan ook op de geestelijke ontspanning.

De natuurlijke fysieke mogelijkheden van dit paard zijn veel groter dan bij Popeye, waardoor de oefeningen niet het grootste probleem zijn.

Dit bood de mogelijkheid om de oefeningen te gebruiken om hem beter geconcentreerd te krijgen. Door te "spelen" met de oefeningen, werd hij gedwongen goed op te letten, waardoor hij minder aandacht had voor zijn omgeving.

Een trainingsdoel voor Saleroso was de galop.

Naarmate de ontspanning beter werd in de stap en de draf, konden we ook gaan kijken naar de galop.

De spanning in de galop is zo groot, dat zijn lichaam als het ware verstijfd. Hierdoor komende hulpen praktisch niet meer door en kan je niet meer communiceren.

Door in de galop zo min mogelijk aan de teugels te zitten (slechts licht stuurwerk), ontspannen te blijven zitten en hem verbaal gerust te stellen, kon hij ervaren dat de galop niet zo spannend was. Na enkele dagen begon het kwartje te vallen en liet hij mooie stukjes galop zien, zonder zijn rug weg te drukken

Deze tendens zullen we thuis voortzetten, zowel aan de longe als rijdend.

 

2013-01-21

Een week intensieve training met Popeye en Unity bij Marius Schneider!

20 januari 2013

Van 14 tot en met 18 januari ben ik met Popeye en Unity voor een intensieve trainingsweek naar Marius Schneider in Duitsland geweest.

Deze trainingsweken zijn altijd bijzonder leerzaam en hebben een grote toegevoegde waarde voor zowel ruiter als paard.

Met zeer veel oog voor detail zet Marius de puntjes weer op de "i". En helpt hij je bij het zetten van de volgende stappen.

Hieronder een kleine impressie. Binnenkort volgen meer foto's en een filmpje van deze super week!



Het vervoer van de paarden werd verzorgd door Rik Steyn van Stal Mansour Arnhem. Echt heel fijn om te weten dat je paarden vakkundig en veilig vervoerd worden.

Super bedankt Rik voor je service!

 

2011-06-06

Bouw de training rustig op na de vakantie!

Nu de vakantie weer in zicht komt, is het verstandig je te realiseren dat na deze rustperiode het paard ook stijf kan zijn en spierpijn kan krijgen na de eerste trainingen.
                

Daarom is het raadzaam je training gedurende de eerste twee à drie sessies rustig op te bouwen.
Beperk je tot rustige en simpele stretchings oefeningen.
               

2012-12-28

Drie intensieve trainingsdagen met Mantra!

28 december 2012

In Juli ben ik met Sonja Braafhart voor drie dagen training naar Marius Schneider gegaan.

Ditmaal had ik Mantra meegenomen en Sonja had Schweppes bij zich.

Marius was inmiddels verhuisd naar zijn nieuwe locatie bij Lüdinghausen. Een schitterende plek en uitstekende accomodatie voor de training van je paard.

Mantra en Schweppes stonden in ruime koele stallen en overdag konden ze vertoeven in de graspaddocks. Door het warme weer waren er wel veel lastige vliegen, maar gelukkig hadden we goede vliegendekens meegenomen.
De rijhal was erg prettig en lekker koel. Erg fijn voor de paarden, die tweemaal daags getraind werden.

Met Mantra heb ik vooral gefocussed op de verzameling in de drie gangen.

De galoppirouette, de galopswissel en de piaf heb ik tijdens deze dagen meerdere malen op een super manier mogen ervaren. De rust en kalmte tijdens deze oefeningen zijn werkelijk bijzonder om mee te maken.

Voor Mantra lijkt alles soms makkelijk, maar het is werkelijk erg zwaar voor hem om alles taktmatig en losgelaten uit te voeren.

Je hebt het super gedaan, Mantra!

 

 

2015-05-17

Driedaagse training voor Hannah en Dyon

13 mei 2015

Hannah heeft sinds enkele jaren een draver (merrie) - Yentle - en lest nu met haar sinds twee jaar bij KP.

Door Yentle haar ervaringen uit het verleden en waarschijnlijk door slijtage in haar benen was het in het begin zeker niet makkelijk voor Hannah om Yentle te trainen.

Yentle gaf duidelijk aan dat de trainingen moeilijk voor haar waren. Soeplesse ontbrak en buigen was dan ook een hele klus. Dit resulteerde vaak in een gefrustreerd boos paard, dat met het achterbeen sloeg.

De zeer liefdevolle en positieve benadering van Hannah en haar doorzettingsvermogen hebben Yentle inmiddels doen veranderen in een vriendelijk werkwillend paard. 

Door de gymnastiserende buigingsoefeningen rustig te introduceren, eerst vanaf de grond en later ook rijdend, maakten het Yentle mogelijk steeds makkelijker te doen wat er gevraagd of bedoeld werd. En naarmate haar lijf leniger werd, werd haar geest zachter. 

Omdat het zo goed ging, is Hannah met Yentle naar KP gekomen voor drie dagen training, om op deze manier weer een mooie stap verder te kunnen maken. In deze drie dagen kreeg ze drie lessen met Yentle en één met Saleroso. 

Dyon lest sinds korte tijd bij KP met zowel Gun (paard van Renate) als met Yentle. Dyon is zeer geinteresseerd en wil graag meer leren over het Rechtrichten. Een mooie gelegenheid om samen met Hannah mee te gaan en een basis te leggen in het rechtrichten.

Voor Dyon hebben we voornamelijk met paarden van KP gelest en één les met Yentle gedaan. 

                   

De zachte aanpak van Dyon is mooi om te zien en wordt door de paarden als zeer prettig ervaren. 

Yentle is een linksgebogen paard met een steil en stuwend linkerachterbeen.

Op de volte linksom duwt ze haar rechterschouder naar buiten weg om zo het ondertreden van het linkerachterbeen te omzeilen.

Op de rechte lijn wordt ze zwaar in de hand, loopt ze traversmatig of kiest ze voor snelheid - alles om het linkerachterbeen te ontzien.

Door rustig telkens kleine stukjes te vragen, waarbij ze wel het linkerachterbeen onder de massa zet (zonder te duwen) wordt haar linkerachterbeen geleidelijk aan steeds buigzamer. Dit bevordert ook de schoudervrijheid in het buitenvoorbeen, de nageeflijkheid en het voorwaarts neerwaarts gaan.

    

Naast het werken aan een goede LVO hebben we ook gewerkt aan de travers los van de wand in het werk aan de hand.

Zodra het paard de hulpen snapt en de oefening kan uitvoeren langs de wand, is de volgende stap om te kijken of ze het ook echt op eigen benen kunnen, zonder dat ze de vorm verliezen of op of over de schouder vallen en zo hun richting veranderen.

Na wat oefening, kon Yentle al snel de AC lijn lopen in travers.



Rijdend hebben we ook aan de travers gewerkt. Eerst weer langs de wand - wat ze eigenlijk al kon - en daarna op enige afstand van de wand.

Zodra dit bevestigd is, kan je ook het appuyement gaan vragen (travers op de diagonaal).

                     

Tijdens de les met Saleroso kon ze goed ervaren hoe de travers gereden wordt en kwam ze erachter dat je soms zelf de beperkende factor bent. 

Hannah kon naar huis met veel nieuwe input en nieuwe inzichten. Door los te komen van de vaste patronen, kon Hannah na drie dagen de rechtrichtende buigingsoefeningen overal functioneel inzetten. Op de volte, langs de wand of ergens midden in de bak.

2012-02-26

Nieuw: Zelfstandig trainingstraject met een paard van Klassiek Paardrijden.

26 februari 2012

Vanaf 1 maart 2012 is het mogelijk bij Klassiek Paardrijden een trainingstraject te starten met een paard van Klassiek Paardrijden.

Voor wie?
Deze trainingsmogelijkheid is bedoeld voor iedereen die al in enige mate bekend is en ervaring heeft met het rechtrichten en de Klassieke Rijkunst en zichzelf hierin verder wil ontwikkelen.

Door te oefenen met een geschoold paard en zo te ervaren hoe het kan voelen, kan men zichzelf sneller ontwikkelen en zijn paard beter en efficiënter begeleiden. 

Opzet
Dit traject bestaat uit minimaal 1 maand en kan na overleg worden uitgebreid.

Tijdens de eerste twee weken krijg je intensieve begeleiding van Klassiek Paardrijden. Men maakt kennis met het paard en krijgt informatie, aanwijzingen en feedback in de vorm van verzorging, lessen en zelfstandige trainingen.
Vanaf de derde week komt de nadruk meer te liggen op het zelfstandig trainen met dit paard, maar blijft er ondersteuning in de vorm van 1 les per week.
In de tweede maand wordt de lesfrequentie in onderling overleg afgesproken. Dit is afhankelijk van de vaardigheid en ervaring van de trainer.

Doel:

  • Deze trainingsmogelijkheid biedt iedereen die een ervaren en kundige trainer en/of instructeur wil worden, de mogelijkheid ervaring op te doen met goed getrainde en opgeleide paarden.

  • Het "voelen" van veel verschillende soorten paarden met verschillende karakters en fysieke eigenschappen is van wezenlijk belang om je eigen vaardigheden en te ontwikkelen.
  • Niet iedereen heeft de mogelijkheid om te werken met paarden die de oefeningen reeds beheersen. Het paard kan de ruiter leren ervaren hoe een oefening moet voelen en welke hulpen hiervoor nodig zijn.
  • Dit verkort de zoektocht van paard en ruiter naar de juistheid van de oefeningen.
    Bij nieuw op te leiden paarden kan de ruiter hierdoor sneller en effectiever de oefeningen aanleren, zodat veel miscommunicatie tussen de trainer en het paard voorkomen kan worden.

Kosten:
De lessen kosten 35 euro (i.p.v. 40 euro).
De zelfstandige trainingen kosten 20 euro.

Interesse?
Heeft u interesse of wilt u meer informatie over deze trainingsmogelijkheid, stuur dan een email naar info@klassiekpaardrijden.nl of bel 06-45542438.
U krijgt dan zo spoedig mogelijk bericht.

2011-10-30

De trainingsopbouw!

30 oktober 2011

 

 

 

 

 

 

In beide piramiden is de trainingsopbouw aangegeven van het paard.

De linker piramide geeft de ontwikkelingsopbouw aan van het lichaam van het paard.

Eerst werken we aan de laterale buiging van het paard van staart tot neus/oor.

  • Hierdoor kan het paard voorwaarts neerwaarts zakken
  • en leert hij ondertreden met zijn achterbeen.

Vervolgens wordt de buiging van de ledematen hieraan toegevoegd.

  • Eerst het binnenachterbeen
  • Daarna het buitenachterbeen

Met als uiteindelijk resultaat dat het paard beide achterbenen beurtelings kan buigen en strekken.

In de rechter piramide zien we de oefeningen die ons hiervoor ter beschikking staan.  
De laterale buiging kan bereikt worden door het rijden van:

  • de volte, slangenvolte, achtjes (een S rijden op de volte) en de rechte lijn

De grotere buiging van de ledematen (achterbenen) kan ontwikkeld worden door het rijden van:

  • de schouderbinnenwaarts (voor het buigzaam maken van het binnenachterbeen);
  • de travers en renvers (voor het buigzaam maken van het buitenachterbeen).
  • De oefeningen appuyeren, pirouettes en de galopswissel vragen nog meer buiging en spierkracht van de achterbenen en zijn varianten van bovenstaande oefeningen.

Uiteindelijk is het paard zo sterk en buigzaam geworden, dat hij kan piafferen en in een later stadium kan passageren.

Wanneer het paard voldoende buiging en spierkracht ontwikkeld heeft, dat hij het grootste deel van zijn gewicht met zijn achterbenen kan dragen, wordt het tijd om de Hoge School oefeningen te gaan vragen.

Hieronder worden o.a. verstaan:

  • de levade;
  • de terre à terre;
  • de courbette;
  • de kapriool etc.

Onderstaande afbeelding geeft hetzelfde aan, maar dan weergegeven als een "opleidingsladder".

                  

  

2013-01-30

Trainingsweek met Zwartje

1 mei 2012

Gelijk de eerste week dat Klassiek verhuisd was naar de nieuwe locatie in Arnhem, kwam Zwartje, een lieve friese merrie, voor een week training naar de Maesberg.

We hadden mooi weer en Zwartje had het goed naar haar zin in de wei.

Zwartje kwam van 22 april t/m 27 april een weekje in training bij KP.

Zwartje had al gauw haar nieuwe plekje geaccepteerd en stond na de trainingen lekker in de wei naast de andere paarden.

Zowel Marja als Johan, de eigenaren van Zwartje, trainen haar.
Marja overwegend rijdend en Johan doet het handwerkgedeelte met haar.

We konden dus lekker verder met haar.
Ze kent alle oefeningen en het trainingsitem ligt vooral op het sterk maken van de achterhand, die van nature bij haar niet zo sterk is.
Zo schieten de knieen van de achterbenen nog wel eens op slot.

Gedurende de training, nu alweer ca. 2 jaar, is Zwartje een stuk rustiger geworden en al veel soepeler, zodat de oefeningen qua vorm geen probleem meer voor haar zijn, maar het volhouden om zichzelf te dragen wel.

Om haar achterhand verbonden te houden met haar voorhand, is een hele toer voor haar. Graag laat ze haar rug vallen, krult ze haar mooie friese hals op of duikt ze achter de teugel.

Ook hier geldt weer dat door de gymnastische oefeningen, ze meer spierkracht zal ontwikkelen,w aardoor e.e.a. steeds makkelijker voor haar zal worden en langer gevraagd kan gaan worden.

Zwartje is van hele goede wil en zolang het gevraagde mogelijk is voor haar, werkt ze prima mee.

Het is best zwaar voor haar om de oefeningen een hele lange zijde vol te houden, dus korte stukjes vragen en dan weer even ontspannen en een nieuwe oefening met een andere spierbelasting.

Marja en Johan, hartelijk dank!

2013-02-07

Tsjitske en Cynthia van Kolck

7 februari 2013

Cynthia heeft bij Klassiek Paardrijden drie dagen per week stage gelopen van begin december 2012 tot 1 februari 2013.

In deze periode heeft ze me geholpen met de werkzaamheden van Klassiek Paardrijden. Deze bestaan voornamelijk uit het verzorgen, rijklaar maken en nazorg geven aan de paarden.

Daarnaast hoort het schoonhouden van het "pleintje" waar Klassiek Paardrijden gesitueerd is, of het verzorgen van de harnachementen natuurlijk ook tot de bezigheden.

Tijdens haar stage heeft ze met twee paarden - Ladios en Sander - mogen lessen en na verloop van tijd kon ze deze beide kanjers zelfstandig trainen.

De laatste twee dagen van haar stage heeft ze haar verzorgpaard - een 17 jarige Tinkermerrie - twee dagen meegenomen en  daarmee de laatste lessen gevolgd.

Tsjitske

Tjitske is een vriendelijke dame, die zich niet zo druk maakt op het eerste gezicht. Thuis had Cynthia al geprobeerd het rechtrichten met haar te beoefenen, maar liep toch nog tegen wat obstakels aan, waar ze wel wat tips voor kon gebruiken.

In de eerste les bleek al gauw dat Tsjitske een linksgebogen paard is.

Dit houdt in dat haar linkerzijde de korte, stugge spieren heeft, waardoor haar buigzaamheid naar rechts moeilijker is voor haar. Ze moet leren haar korte spieren te stretchen en haar slappe spieren aan de rechterspieren aan te spannen.

Door haar linksgebogenheid, verplaatst ze haar zwaartepunt scheef naar voren en stuwt ze een groter deel van haar gewicht naar haar rechterschouder.

Op de cirkel linksom zal ze hierdoor eerder over haar rechterschouder naar buiten vallen en de cirkel dus groter maken. Terwijl rechtsom de cirkel eerder kleiner zal worden, doordat ze valt op de binnenschouder.

De scheefheid in de lengtebuiging is een "probleem" dat meestal snel verholpen kan worden. De scheefheid in haar achterbenen is een hardnekkiger verschijnsel, dat meer training en dus langere tijd in beslag zal nemen.

Tijdens deze eerste twee lessen kon Cynthia de eerste scheefheid (de laterale scheefheid) al snel oplossen, waardoor de cirkel links- en rechtsom een stuk makkelijker werd. Zowel aan de hand als rijdend.

De laatste dag kreeg ik nog een enorm gaaf cadeau van Cynthia.
Een mooie mok met het logo van Klassiek Paardrijden erop!
Super bedankt, ik ben er echt heel blij mee.

En natuurlijk heel erg bedankt voor al je hulp tijdens deze twee maanden en ik hoop dat je veel geleerd hebt over het Rechtrichten en dit nu toe kan passen bij Tsjitske!