Maartje en Kira!

3 januari 2013

Vandaag kwam Maartje met haar merrie Kira een dagje naar Klassiek Paardrijden. Omdat de vele regen de bak thuis wat moeilijk begaanbaar heeft gemaakt, komt ze zo nu en dan naar Klassiek Paardrijden om te lessen in de binnenbak.

Maartje is met haar gewillige merrie al een tijdje bezig met het rechtrichten.

Inmiddels kunnen ze alle zijgangen in stap en lukt het ook al aardig in de draf. Door de steile achterbenen van Kira zijn de oefeningen lang niet altijd makkelijk voor haar. Maar samen hebben ze al enorme vooruitgang geboekt en lukt het allemaal steeds makkelijker.

Omdat Maartje thuis geen binnenbak heeft, had ze heel specifieke vragen over hoe ze nu adequaat kon trainen in het bos, want daar kan ze nog wel rijden!
Ook in het bos kan je met lengtebuiging rijden, zodat je toch altijd de achterbenen kan trainen. Uiteraard kan je ook de zijgangen trainen, maar daarbij is het natuurlijk wel belangrijk dat je exact kan voelen, wanneer iets goed is en wanneer nog niet.

Tijd is altijd een belangrijke factor in de training. Niet alleen voor het paard, maar ook voor de ruiter. Bij beiden moet alles verwerkt worden en bezinken in het hoofd, maar vooral ook in het gevoel.

Veel "vlieguren" maken is de remedie! In de bak of in het bos, het maakt niet uit.

Manegeles of dressuurinstructie?           7 juni 2011

Tijdens de manegelessen dient het paard als professor voor de ruiter. De ruiter is de leerling van het paard en niet het paard de leerling van de ruiter.

Nadat men goed 'basisonderwijs' heeft
genoten op de manege, kan men kiezen voor dressuurinstructie.

Tijdens deze vorm van instructie wisselen het leerling en leraarschap elkaar af.
Soms leert de ruiter van het paard en soms fungeert de ruiter als leraar voor het paard.

Er vindt een constante uitwisseling van informatie plaats, van het paard naar de ruiter en omgekeerd.

Mariëtte met Donna!

8 januari 2014

De laatste twee werkdagen van 2013, 19 en 20 december kwam Mariëtte met Donna haar tinkermerrie weer twee trainingsdagen volgen.

Mariëtte volgt de opleiding bij Marijke en is inmiddels geslaagd voor het theoriegedeelte Rechtrichten. Ze hoopt komend jaar het praktijkjaar te kunnen gaan volgen.

Inmiddels heeft ze al meerder trainingsdagen gevolgd, zowel bij mij als bij Claudia. Kortom een gedreven ruiter met een duidelijk doel voor ogen.

Het is altijd fijn om ruiters na een tijdje weer te zien en te ervaren hoe ze gevorderd zijn.

Ook bij Donna was duidelijk progressie te zien. Ze is inmiddels zoveel soepeler en ontspannen, dat de zijgangen schoudervoor, schouderbinnenwaarts en travers aan de hand, al aardig voor elkaar zijn.

Dus tijd voor verdieping.
We hebben een start gemaakt met de travers los van de wand en met de renvers aan de hand. Daarnaast hebben we veel aandacht besteed aan het bewaren van de voorwaarts neerwaartse tendens.

Wanneer we die verliezen, wordt het paard korter in de hals en stijver in de rug en zullen de bewegingen korter worden. De ruiter kan ervaren dat het paard wat zwaarder in de hand wordt, doordat het zwaartepunt naar voren verschuift, maar niet de ondersteuning vanuit het achterbeen krijgt.

Om haar het gevoel van b.v. de renvers te laten voelen, heeft ze ook met Ladios gewerkt, zodat de oefening meer gaat leven en ze het gevoel op kan slaan.

De komende maanden gaat ze met de nieuwe ervaringen aan de slag en ik ben nu al benieuwd naar het resultaat.

Goed gedaan Mariëtte en veel succes!

Marsha met Noah

2 januari 2014

Eigenlijk hadden we al heel lang een les gepland staan, maar door omstandigheden was het er niet van gekomen.

Maar op 2 januari is het dan toch gelukt. Marsha en Noah zijn naar ons toegekomen op onze nieuwe stal in Vorden voor een les, maar ook om even bij te kletsen en de locatie te bekijken.

Marsha en Noah zijn al geruime tijd in opleiding bij mijn collega Sonja en hebben al een hele weg afgelegd.

Noah wordt steeds soepeler en Marsha ontwikkelt al haar ruiterkwaliteiten.

Door de volhardendheid en het geloof van Marsha in Noah zijn ze inmiddels samen al een heel eind gekomen. Noah maakt het haar eigenares echt niet altijd makkelijk, maar ze plukken er nu de vruchten van.

Heel knap Marsha wat jullie al bereikt hebben.

Masterclass 2012!

22 januari 2012

Ook in 2012 wordt er weer gestart met een Masterclass door Marlous Eertink en Sonja Braafhart.

Wat is een Masterclass?

• Een Masterclass bestaat uit twee opeenvolgende trainingsdagen, die elke twee maanden plaatsvinden.
• De Masterclass wordt in groepsverband gegeven, waarbij iedere combinatie twee privélessen krijgt per dag.
• Iedere Masterclass heeft een thema waar de theorie op wordt afgestemd. Deze thema's zullen ook als een rode draad door de praktijklessen lopen.

De kracht van de Masterclass is dat je traint met een groep gelijkgestemde ruiters die elkaar kunnen aanvullen, motiveren en inspireren. Dit concept wordt als zeer positief en waardevol ervaren.

Daarnaast zit er het hele jaar door regelmaat in de bijeenkomsten, waarbij je voldoende “huiswerk” mee krijgt, waar je in de tussen liggende weken aan kan trainen met je paard.

Voor wie is de Masterclass geschikt? 

De Masterclass is in principe geschikt voor iedereen die een eigen paard heeft en interesse heeft in het systeem rechtrichten. Ook al worden deze dagen in groepsverband gehouden, persoonlijke aandacht staat voorop. Dit is goed in praktijk te brengen, omdat de masterclass gegeven wordt door twee instructeurs en iedereen dus op zijn eigen niveau, persoonlijk begeleid wordt.

De Masterclass is ook uitermate geschikt als ondersteuning voor instructeurs in opleiding of instructeurs die zich willen upgraden, aangezien wij bekend zijn met de proeven en testen die afgenomen worden op het gebied van rechtrichten en Academische Rijkunst.

Dit jaar wordt er tijdens de masterclasses gewerkt met een thema. Dit thema loopt gedurende de twee dagen als een rode draad door de lessen.

Wanneer:                                   Thema:

6-7 februari                        leiderschap
26 -27 maart                      balans en evenwicht
21-22 mei                          mentale hulpen
2-3 juli                               anatomie van het paard
1-2 oktober                        karakter eigenschappen
26-27 november                 grootmeester vergeleken

Heb je interesse en wil je meer informatie, stuur dan een email naar:
info@klassiekpaardrijden.nl of info@sonjabraafhart.nl

Masterclass juli 2011!

Masterclass mei 2011!

Laatste Masterclass van 2011!

2 november 2011

Dit was alweer de laatste Masterclass van 2011. Maar ook in 2012 zullen er weer Masterclasses gegeven worden door Sonja Braafhart en Marlous Eertink.

De geplande data voor de eerste helft van 2012 zijn:

• 6/7 februari 2012
• 26/27 maart 2012
• 21/22 mei 2012
• 2/3 juli 2012

Wil je meer informatie omtrent deze Masterclasses, vul dan onderstaand formulier in of stuur een email naar info@klassiekpaardrijden.nl.

Masterclass september 2011

24 september 2011

Op 19 en 20 september 2011 kwamen de deelnemers van de Masterclass weer voor twee dagen training naar de Maesberg.

Onder het genot van een mooie najaarszon, kregen alle deelnemers tijdens deze dagen 4 privé-lessen van Sonja of mijzelf.

MH dagen op Stal Mansour Arnhem

3 september 2013

In het weekend van 31 augustus en 1 september waren Sonja Braafhart en Klassiek Paardrijden met een stand aanwezig op de MH-dagen bij Stal Mansour in Arnhem.

In de stand kon men informatie krijgen over onze opleiding het NOKR.

Deze drie-jarige instructeur-/trainersopleiding zit voor het komende jaar al bijna vol! Dus heb je belangstelling geef je dan snel op, want vol is vol! Meer informatie vind je op www.nokr.nl


Daarnaast hebben we een demonstratie en workshop gegeven over het rechtrichten.

Met Schweppes en Saleroso hebben we de gedemonstreerd hoe het rechtrichten wordt uitgevoerd en uitgelegd waarom het zo belangrijk is voor je paard. Ondanks de spanning van beide paarden, hebben we een mooie presentatie kunnen geven voor het geïnteresseerde publiek.

Daarnaast heb ik natuurlijk weer veel leuke mensen gesproken en waren het hele gezellige dagen, die uitstekend waren georganiseerd!

Mijn eerste Parelli les met Saleroso!

9 februari 2013

Op zaterdag kreeg ik mijn eerste Parelliles van Humphrey Dirks.

Deze bekende Parelli instructeur legde heel geduldig uit wat ik moest weten om te kunnen beginnen met de basis van de Parelli. Maar ook luisterde hij heel geduldig naar alles wat ik wilde weten en wat ik onbewust al wist.

Het was een confronterende les. Heel veel dingen doe ik eigenlijk al, zonder dat ik er een woord aan geplakt heb. Soms net een beetje anders, maar met dezelfde intensie en met hetzelfde effect.

Humphrey deed alles eerst voor en dat zag er super simpel uit, maar zodra ik de leadrope en de parellistick vasthield, kwam alles in de knoop en struikelde ik over al het touw.
Heel leerzaam voor me, omdat mijn lesklanten ook altijd zeggen dat het er zo simpel uitzie wat ik doe, maar als je het zelf moet doen, dan wordt het een stuk lastiger!

Tijdens deze eerste les heb ik de volgende games geleerd:

• the friendly game
• the porcupine game
• the driving game

The Friendly game

Deze oefening is ervoor bedoeld dat het paard begrijpt dat je hij je volledig kan vertrouwen. Door hem overal aan te raken met je handen, maar  ook met de stick en later ook met vreemde objecten, win je zijn vertrouwen en ervaart hij dat je ongevaarlijk bent voor hem en volledig te vertrouwen.

The porcupine game

In het kort gezegd gaat het hier om wijken voor druk in een bepaalde volgorde:

• haar
• huid
• spier
• bot 

Door de druk in bovenstaande volgorde geleidelijk aan toe te laten nemen en te stoppen daar waar het paard wijkt voor de druk, maakt het mogelijk om het paard alle kanten op te laten gaan.

The driving game

Hierbij wordt het paard gevraagd zich op een cirkel om je heen te bewegen en pas te stoppen als we wat anders vragen. Zelf draai je niet mee met het paard in tegenstelling tot het longeren.

Moeder en dochter lessen met moeder en dochter!

8 januari 2014

Sinds enige maanden lest nu ook de moeder van Anne bij Klassiek Paardrijden.

Ook haar paard is de moeder van het paard van haar dochter.

Vier doorzetters die grote vorderingen maken!

Moraal van het verhaal

29 december 2014

Hieronder tref je een aantal verhalen aan met een diepere betekenis.
Deze verhalen maken je bewust van verschillende menselijke eigenschappen, waarmee we in ons werk met de paarden ook te maken hebben.

Een verhaal over het leven

(Door Hein Pragt, gebaseerd op "A story to live by" van Ann Wells)

Mijn vriend opende de onderste lade van de kledingkast van zijn vrouw en haalde er een klein en mooi verpakt pakketje uit. “Dit is geen ondergoed” zei hij,”dit is lingerie”. Hij pakte het pakketje uit en hield een prachtige slip in de handen, het was gemaakt van echte zijde en afgezet met prachtige kant. Het prijskaartje met een enorm bedrag zat er nog aan. Ze heeft dit gekocht toen we tien jaar geleden een uitstapje maakten, maar ze heeft het nooit gedragen. Ze zei altijd dat ze het bewaarde voor een speciale gelegenheid, nou ik denk dat dit dan de speciale gelegenheid is.

Hij nam de slip en deed het in de doos met kleding voor de uitvaartverzorger, zijn handen streken over het zachte materiaal en daarna sloeg hij boos de lade dicht. “Bewaar alstublieft nooit wat voor een speciale gelegenheid” zei hij ineens, “iedere dag die je leeft is een speciale gelegenheid”.

                                                                                       
Het verhaal van de echo

Een man en zijn zoon lopen in het bos, plotseling struikelt de jongen en omdat hij een scherpe pijn voelt roept hij: "Ahhhh". Verrast hoort hij een stem vanuit de bergen die "Ahhhh" roept. Vol nieuwsgierigheid roept hij: "Wie ben jij?", maar het enige antwoord dat hij terugkrijgt is: "Wie ben jij?". Hij wordt kwaad en hij roept: "Je bent een lafaard!", waarop de stem antwoordt: "Je bent een lafaard!". Daarop kijkt de jongen naar zijn vader en vraagt: "Papa, wat gebeurt hier?".

De man antwoordt: "Zoon, let op!" en hij roept vervolgens:"Ik bewonder jou!". De stem antwoordt: "Ik bewonder jou!". De vader roept: "Jij bent prachtig!" en de stem antwoordt: "Jij bent prachtig!". De jongen is verbaasd, maar begrijpt nog steeds niet wat er aan de hand is.

Daarop legt de vader uit: "De mensen noemen dit ECHO, maar in feite is dit het LEVEN!
Het leven geeft je altijd terug wat jij erin binnen brengt. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wilt, geef dan meer liefde! Wil je meer vriendelijkheid, geef dan meer vriendelijkheid! Als je begrip en respect wenst, geef dan begrip en respect. Wil je dat mensen geduldig en respectvol met je omgaan, geef hen dan geduld en respect! Deze natuurwet gaat op voor elk aspect van ons leven.".

Het leven geeft je altijd terug wat jij erin brengt, het is geen toeval, maar een spiegel van jouw eigen handelingen.

Het verhaal van verdriet en hoop

Er was eens een kleine vrouw die langs een stoffige veldweg kwam. Ze was wel al tamelijk oud maar haar loop was licht en haar lachen, had de frisse glans van een onbezorgd meisje. Bij een ineen gekrompen gedaante bleef ze staan en keek naar beneden. Ze kon niet veel herkennen. Het wezen dat daar in het stof op de weg zat leek bijna figuurloos. Het deed haar denken aan een grauwe flanellen deken met menselijke vormen. Ze bukte zich en vroeg "Wie ben jij?"

Twee bijna levenloze ogen keken moe ophoog. "Ik? Ik ben het Verdriet." Fluisterde een stem stamelend en zo zacht dat ze het bijna niet kon horen. "Och, het Verdriet!", riep de kleine vrouw blij alsof ze een oude bekende begroette. "Je kent mij?" vroeg het Verdriet wantrouwend. "Natuurlijk ken ik jou. Steeds weer heb je mij een stuk weg begeleid". "Ja maar, stotterde het Verdriet, Waarom vlucht je dan niet voor mij?" "Waarom zou ik voor je vluchten, mijn liefje? Je weet toch zelf maar al te goed dat je elke vluchteling inhaalt. Maar wat ik je wilde vragen, waarom zie je er zo moedeloos uit?' "Ik... Ik ben verdrietig" antwoordde de grauwe gedaante met gebroken stem. De kleine oude vrouw ging naast haar zitten. "Je bent dus verdrietig" zei ze en knikte vol begrip met haar hoofd. "Vertel me eens wat jou zo bedrukt."

Het Verdriet zuchtte diep. Zou dit keer echt iemand luisteren? Dat had ze zich al zo vaak gewenst. "Ach, weet je, begon ze voorzichtig, het is zo. Niemand mag mij. Het is nu eenmaal mijn bestemming om onder de mensen te gaan en een tijdje bij ze te blijven. Maar als ik kom schrikken ze terug. Ze zijn bang voor mij en mijden me als de pest.".

Het Verdriet slikte hard. "Ze hebben spreekwoorden uitgevonden met welke ze me willen verbannen. Ze zeggen "Ach, het leven is een groot feest". En hun valse lachen leidt tot maagkrampen en ademnood. Ze zeggen "Geërgerd is datgene wat hard maakt". En dan krijgen ze hartpijnen. Ze zeggen "Je moet je maar bij elkaar houden" En ze voelen het getrek in de schouders en de rug. Ze zeggen dat alleen zwakkelingen huilen. En de opgekropte tranen doen hun hoofd bijna uit elkaar springen. Of ze verdoven zich met alcohol of drugs opdat ze mij maar niet hoeven voelen."

"Och ja, bevestigde de vrouw, zulke mensen ben ik al vaker tegen gekomen.'! Het Verdriet zakte nog verder in elkaar."En dat terwijl ik alleen maar de mensen wil helpen. Als ik heel dicht bij ze ben kunnen ze zich zelf ontmoeten. Ik help hen een nest te bouwen waar ze hun wonden in kunnen verzorgen." Wie verdrietig is heeft een erg dunne huid. Het leed breekt weer op als een slecht genezen wond en dat doet pijn. Maar alleen wie het Verdriet toe laat en alle ongehuilde tranen huilt, kan zijn wonden werkelijk genezen. Maar de mensen willen helemaal niet dat ik ze help. In plaats daarvan schminken ze een schelle lach over hun littekens. Of ze leggen een dik pantser over hun bitterheid heen." Het Verdriet zweeg.

Haar huilen was eerst zwak ,toen sterker en tenslotte erg vertwijfeld. De kleine, oude vrouw nam de in elkaar gedoken gedaante troostend in haar armen. Wat voelt ze warm en zacht aan, dacht ze en streelde zachtjes het bevende hoopje. "Huil maar, verdriet" fluisterde ze liefdevol. "Rust maar uit zodat je weer nieuwe krachten krijgt. Vanaf nu zal je niet meer alleen zijn. Ik zal je begeleiden zodat de moedeloosheid niet meer aan de macht is." Het Verdriet stopte met huilen. Ze ging rechtop zitten en bekeek haar nieuwe met gezellin verbaasd aan. "Maar.....maar.. wie ben jij eigenlijk?" "Ik?", vroeg de kleine oude vrouw grijzend, maar daarna lachte ze weer onbezorgd als een jong meisje, "Ik? ,ik ben de Hoop."

De trouwe hond

Er was eens een man die gelukkig leefde met zijn vrouw en hun enige pasgeboren zoon. Op een dag zei de vrouw tot haar man: "Jij blijft hier met onze zoon terwijl ik naar het badhuis ga. Ik zal niet lang weg blijven." Terwijl de man thuis zat en zijn zoon boven lag te slapen, kwam er een boodschapper van de koning. De koning wilde dat de man onmiddellijk naar het paleis kwam. De man kon daarom niets anders doen dan de koning gehoorzamen en naar het paleis gaan.

De man maakte zich geen zorgen om de jongen die hij alleen moest achterlaten in het huis omdat hij een trouwe hond had om hem te bewaken. Deze hond die bij hen was komen wonen toen het nog een puppy was, was een deel van de familie geworden. Daarom kon de man de deur van het huis met een gerust hart sluiten en op weggaan samen met de boodschapper. Toen de man terug kwam van het paleis liep de hond naar de deur zoals gebruikelijk om zijn baasje enhousiast te begroeten. Toen de man de hond over zijn kop aaide zag hij dat de haren om zijn bek onder het bloed zaten. Onmiddellijk kwam de gedachte bij hem op dat de hond zijn zoon aangevallen moest hebben, en dat het bloed op de bek van zijn hond dat van zijn zoon moest zijn. In een aanval van blinde woede pakte de man zijn stok en begon de hond te slaan. Hij bleef doorgaan met slaan. Op het laatst kon de hond de klappen niet meer aan en stierf...

De man droeg de hond naar buiten om hem te begraven toen hij plotseling een baby hoorde huilen. Hij liep op het geluid af dat achter een struik vandaan leek te komen. Eenmaal daar aangekomen, zag hij zijn zoon liggen. Levend. Naast zijn zoon lag een wolf. Een wolf die door zijn trouwe hond was gedood om het kind te beschermen.... Plotseling realiseerde de man welke fout hij had begaan, een fout die nooit meer ongedaan kon worden gemaakt.

Moraal: De werkelijkheid in je hoofd is niet altijd de "echte werkelijkheid". Dus bedenk goed of iets "echt" zo is of dat je denkt dat het "echt" zo is!         

Geluk

Er was eens een boer die een arm plattelandsdorpje woonde. De boer werd als iemand in goeden doen beschouwd, want hij had een paard dat hij gebruikte om mee te ploegen en ook om er allerlei dingen mee te vervoeren. Op een dag ging zijn paard ervandoor. Alle buren vonden dit vreselijk, maar de boer zei alleen maar; "Ach wat is pech en wat is geluk".

Een paar dagen later kwam het paard terug en bracht ook nog twee wilde paarden mee. De buren vonden allemaal dat hij geweldig geluk had gehad, maar de boer zei alleen: "Ach, wat is geluk en wat is pech".

De volgende dag probeerde de zoon van de boer op een van de wilde paarden te rijden. Het paard wierp hem af en de zoon brak een been. De buren boden hun medeleven aan met deze tegenspoed, maar de boer zei opnieuw: "Ach, wat is pech en wat is geluk".

Een week later kwamen er militairen naar het dorp om jonge mannen te recruteren voor de verplichte krijgsdienst. De zoon van de boer wilden ze niet hebben vanwege zijn gebroken been. Toen de buren lieten weten dat hij toch wel geluk had gehad, antwoordde de boer: "Ach wat is geluk en wat is pech".

De moraal, geluk is niet afhankelijk van externe omstandigheden maar hoe je er zelf mee omgaat.

De echo

Een man en zijn zoon lopen door het bos.
Plotseling struikelt de jongen en omdat hij een scherpe pijn voelt, roept hij "aaahhh".
Verrast hoort hij een stem vanuit de bergen roepen: "aaahhh".
Nieuwsgierig roept de jongen: "Wie ben jij?"
Het enige antwoord dat hij terugkrijgt is: "Wie ben jij?"

Hij wordt kwaad en roept: "lafaard!", waarop de stem roept: "lafaard!"
De jongen kijkt zijn vader aan en vraagt wat er gebeurt.
De man antwoordt: "Let maar eens op" en roept vervolgens: "Ik bewonder jou."
De stem antwoordt: "Ik bewonder jou!"
De man roept: "Jij bent prachtig!"
De stem antwoordt: "Jij bent prachtig!"

De vader legt daarop uit:
"De mensen noemen dit een echo, maar eigenlijk is het 'het leven'.
Het leven geeft je altijd terug wat jij geeft. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wil, geef dan meer liefde. Wil je dat mensen begripvol en respectvol met je omgaan? Geef ze dan begrip en respect.
Dit gaat op voor alle aspecten van het leven.
Wat je geeft wordt weerspiegeld in wat je terugkrijgt van het leven."

De vlinder

Een man vindt een cocon van een vlinder en neemt deze mee naar zijn huis. Op een dag verschijnt er een kleine opening in de cocon. De man kijkt een paar uur toe hoe de vlinder worstelt om zich door de kleine opening naar buiten te werken.

Het lijkt erop dat het proces niet langer meer vooruit gaat. Het ziet er naar uit dat de vlinder zover gekomen is als hij kan en niet meer verder komt. Dus besluit de man de vlinder te helpen. Hij neemt een schaar en knipt de rest van de cocon open. De vlinder kan zich nu vrij eenvoudig losmaken.

Maar de vlinder heeft een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. De man verwacht dat de vlinder elk moment zijn vleugels zal uitslaan en het lichaam daarmee ondersteunt. Maar dat gebeurt niet. De vlinder besteedt de rest van zijn leven aan rondkruipen met een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. De vlinder is nooit in staat te vliegen. 

De man was vol liefde en goede bedoelingen, maar begreep niet,
dat de kleine opening in de cocon en de worsteling van de vlinder om eruit te komen,
de natuurlijke weg was om vocht vanuit het lijf in de vleugels te persen,
zodat hij gereed zou zijn om te vliegen, zodra hij de cocon had verlaten.

Soms zijn worstelingen precies, wat we nodig hebben in het leven.
Als we ons leven zouden leven zonder obstakels, zouden we kreupel raken.
We zouden niet zo sterk zijn, als we zouden moeten zijn.
We zouden niet kunnen vliegen.

De Drie Zeven

Socrates, de Griekse wijsgeer, liep eens door de straten van Athene. Plotseling komt een man opgewonden naar hem toe. "Socrates! Ik moet je iets vertellen over je vriend die..."

"Ho eens even", onderbreekt Socrates hem. "Voordat je verder gaat. Heb je het verhaal dat je mij wilt vertellen gezeefd door de drie zeven?" "Hm", zegt de wijsgeer.

"De drie zeven? Welke drie zeven", vraagt de man verbaasd."Laten we het proberen, stelt Socrates voor.
"De eerste zeef is de zeef van de waarheid. Heb je onderzocht of het waar is wat je mij vertellen wilt?" "Nee, ik hoorde het vertellen en..."

"Ah juist! Dan is het toch zeker wel door de tweede zeef gegaan? De zeef van het goede? Is het iets goeds wat je over mijn vriend wilt vertellen?"

Aarzelend antwoordt de man: "Eeeh nee, dat niet. Integendeel..."

 "Laten we dan de derde zeef gebruiken. Is het noodzakelijk om mij te vertellen wat jou zo opwindt?"
"Nee, niet direct noodzakelijk", antwoordde de man"Welnu", zegt Socrates glimlachend. "Als het verhaal dat je vertellen wilt, niet waar is, niet goed is en niet noodzakelijk is, vergeet het dan en belast mij er niet mee".

Droom

In een droom liep ik een winkel binnen;
achter de toonbank stond een engel.

Ik vroeg: "Wat verkoopt u hier?"
"Alles, wat u maar wilt," zei de engel.

"0," zei ik, "echt waar?
Ik wil graag vrede op aarde,
geen honger en armoede meer,
gezondheid en onderdak,
vrijheid en respect voor iedereen."

""Wacht even," zei de engel,
"U begrijpt me verkeerd.
Wij verkopen hier geen vruchten.
Alleen maar de zaden, die kunt u zelf zaaien."

Gebed

Ik vroeg om kracht en ik ontving moeilijkheden om me sterk te maken.  
Ik vroeg om wijsheid en ik kreeg problemen om op te lossen.
Ik vroeg om voorspoed en ik kreeg het verstand om te kunnen werken.
Ik vroeg om moed en ik kreeg obstakels om te overwinnen.
Ik vroeg om liefde en ik kreeg mensen met problemen, die ik kon helpen.
Ik vroeg om gunsten en ik ontving kansen.
Ik kreeg niets wat ik wilde, maar ontving alles, wat ik nodig had.

Motivatie?

1 januari 2013

Soms denk je wel eens "Ik schiet eigenlijk helemaal niet op met de training. Wat gaat het toch allemaal langzaam!"

Een herkenbare gedachte of uitspraak voor iedereen, denk ik.

Maar wanneer je bedenkt , hoe je begonnen bent en bekijkt welk resultaat je tot nu toe geboekt hebt  (onafhankelijk van het tijdsaspect), dan is dat vaak juist een reden om door te gaan. En met nog meer plezier te blijven trainen.

Onderstaande foto's geven het resultaat weer van een paard, dat ca. vier maanden getraind is door middel van het rechtrichten.
In deze maanden hebben we vrijwel uitsluitend handwerk gedaan in stap. De laatste maand hebben we voorzichtig de draf op de volte erbij gepakt, met als doel dat het paard zich zou blijven ontspannen en een goede LVO liet zien.

Tip: Maak enkele keren per jaar foto's of filmpjes van je paard. Doe dat altijd op dezelfde plek en onder dezelfde omstandigheden (dus altijd zonder deken b.v.)

Wanneer je na een tijdje deze foto's naast elkaar legt, sta je echt versteld van het resultaat.

 Veel plezier met trainen!

Dit is de beste motivatie die je je kan bedenken om RUSTIG door te gaan met de trainingsweg die je bent ingeslagen.