Merkwaardig genoeg worden in bijna alle rijvoorschriften straffen grondiger behandeld dan de verschillende soorten van belonen.

Archief

Nieuw in archief | Artikel overzicht
A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z |

2011-08-05

De halsbespiering van een paard

5 augustus 2011

De bespiering in de hals van het paard moet sterk en dik zijn aan de bovenzijde en niet aan de onderzijde (onderhals). Wanneer het paard dit eenmaal ontwikkeld heeft, kan het een langdurige aangelegenheid zijn, dit te corrigeren.


 

De ontwikkeling van de bespiering van de onderhals is een gevolg van het spannen van deze spieren op de druk van de hand van de ruiter (of van bijzetteugels).
Hierbij kan de rug niet ontspannen en derhalve de bewegingen van de achterhand niet soepel transporteren naar de voorhand.

 

Een correct bespierde hals laat een ontwikkeling van de bovenhalsbespiering zien. Van bovenaf gezien is de hals ook anders gevormd.
Van de schoft af naar de oren toe, wordt hij  geleidelijk aan smaller.

 

 

  

2013-03-10

Halthouden voelen

10 maart 2013

Bij het halthouden staat het paard niet altijd vierkant. Het ene been staat soms wat naar achteren of staat soms zelfs op rust.

Om dit te leren voelen, is het handig om een aantal keren halt te houden en de positie van de benen te voelen.                     

           

 

© Te paard -Müseler 

  • Als het paard niet ''vierkant'' staat, kan de ruiter niet recht zitten. Als je de oorzaak voor dit scheefzitten niet voelt/herkent dan zal je gauw geneigd zijn te gaan verzitten of de druk op je stijgbeugels te veranderen, zodat je toch recht komt te zitten.

Oefen het halthouden en leer voelen.

  • Je kan hierbij natuurlijk ook gebruik maken van een spiegel of vraag een mederuiter of hij wil kijken of je gevoel klopt. Op die manier kan je je gevoel controleren en koppelen aan de realiteit. Op die manier leer je kijken met je gevoel en kan je op je gevoel vertrouwen.
  • Je leert op deze manier ook wat je kan doen (welke hulpen) om het paard wel vierkant halt te laten houden en je leert voelen wat het effect hiervan is op je zit.

Door dit soort simpele oefeningen wordt je bewustzijn vergroot en wordt je sensibiliteit ontwikkeld.

 

2011-05-24

HERBALANCEREN OP DE VOLTE!

Bij het rijden van slangenvoltes bestaat het gevaar dat het paard makkelijk zijn balans en zelfhouding verliest bij het wisselen van richting.
In plaats van gelijkmatig van de linker naar de rechterbuiging en omgekeerd, te wisselen, "valt" het paard als het ware in de nieuwe beweging. 

 

 

 

 

 

 

 

Door aan het einde van de rechte lijn een volte te rijden, kan men het paard steeds opnieuw herbalanceren voordat men van richting wisselt.
De volte geeft paard en ruiter telkens de gelegenheid de nieuwe buiging aan te nemen, met de daarbij behorende cadans en evenwicht.

Heeft het paard nog veel hulp nodig om in balans te blijven, rijdt de cirkels dan wat groter. Naarmate het evenwicht verbeterd kan men de cirkel verkleinen. Totdat men zonder voltes tussendoor de slangenvolte kan rijden.

Ook voor deze oefening geldt dat men de oefening eerst in stap oefent en de oefening pas in draf vraagt, als deze in stap in orde is.

2013-03-24

Herstel van de hoef van Mantra!

24 maart 2013

Het is nu ongeveer zeven weken geleden dat er bij Mantra een hoornzuil uit zijn hoef verwijderd is.

Inmiddels is de hoef weer zo sterk dat hij niet meer verbonden hoeft te worden. Om de voorzijde toch te beschermen heb ik hoefschoenen aangeschaft, zodat hij straks in de wei kan lopen.

Om even te wennen aan de schoenen en om hem even lekker te kunnen laten rollen, heb ik hem op een mooie zonnige dag even in de paddock gezet! Dit was echt genieten voor hem.

Het is heel fijn om te zien dat hij geen last heeft van zijn voet en dat hij helemaal normaal kan bewegen.

 

2013-03-10

Hilda met Sissi weer op les na de winter!

9 maart 2013

Al enkele jaren lest Hilda met haar paard Sissi bij Klassiek Paardrijden.
Ook volgt zij de jaarcursus "Rechtrichten en de Klassieke Rijkunst" al sinds 2011.

Hilda is bij mij gekomen, omdat haar paard niet nageeflijk wilde zijn en de volte rechtsom vrijwel onmogelijk was.
Door de lichamelijke scheefheid van Sissi was zij ook erg paniekerig en schrikachtig.

Voordat Sissi bij Hilda kwam, heeft zij altijd als aangespannen paard gewerkt.

Sissi was een extreem linksgebogen paard. Hierdoor was buiging naar rechts vrijwel onmogelijk voor haar. De korte bespiering aan haar linkerzijde maakte het moeilijk om naar rechts te buigen. Daarnaast was haar linkerachterbeen zeer stuwend, waardoor een zeer groot deel van haar gewicht naar haar rechterschouder werd verplaatst (diagonale scheefheid).

Als gevolg hiervan blokkeerde Sissi op de volte rechtsom op haar rechtervoorbeen. Het rechtervoorbeen kon door het vele gewicht nauwelijks meer worden opgetild en naar voren verplaatst.

Door haar linksom in de contrastelling te rijden, konden we het gewicht naar haar linkervoorbeen verplaatsen, waardoor haar rechtervoorbeen/-schouder vrij kwam. Zodra ze zich hierin kon ontspannen en kon nageven, veranderden we van hand, dus rechtsom.

Aanvankelijk kon Sissi slechts een paar passen rechtsom doen, maar al snel werden dat er meer.

Door haar extreme scheefheid had ze ook veel rugspanning, waardoor ze haar hoofd en hals altijd zeer hoog droeg met een weggedrukte rug.

Dit alles bij elkaar zorgde natuurlijk ook voor veel mentale spanning, met als gevolg dat ze erg nerveus en schrikkerig was.

Sissi heeft zich in de afgelopen jaren enorm ontwikkeld als gevolg van de inzet van Hilda de eigenares. Voor Hilda was het niet altijd even makkelijk.

Hilda die een recreatie paard kocht heeft regelmatig getwijfeld of het allemaal wel wat zou worden. Ook zij moest zich helemaal verdiepen in het waarom en hoe van het Rechtrichten. Maar door volharding en veel doorzettingsvermogen om te willen leren, is dit het resultaat.

Super gedaan Hilda en Sissi! Jullie mogen trots zijn op jezelf!

 

 

2014-10-25

Hoofd-hals positie in verhouding met de balans!

25 oktober 2014

 

Het gewicht van het paard is verdeeld over zijn hurken en voorhand. Omdat het hoofd en de hals zo zwaar zijn, draagt het paard een groter deel van zijn gewicht op zijn voorhand.

 

In beweging, gebruikt het paard zijn hoofd en hals om invloed uit te oefenen op zijn balans. Dit kan je vergelijken met de staart van een eekhoorn, welke werkt als een balansstang.

 Een van de sleutels van de dressuur is de balans van het paard te verbeteren.

Door het paard te leren meer van zijn gewicht van de voorhand met zijn achterhand te gaan dragen, waardoor zijn voorhand wordt ontlast, geeft het paard een betere balans en dus meer beweeglijkheid.

De houding van het paard in relatie tot zijn balans

Wil een paard zichzelf efficiënt en gracieus kunnen bewegen, dan moet hem een bepaalde houding worden toegestaan, die geschikt is om zijn balans te verbeteren of optimaliseren.

De ruiter moet op tactvolle wijze het paard helpen de meest geschikte houding te vinden, die hem helpt het gewicht van de voorhand en de ruiter te tillen en te dragen. De hurken zijn hiervoor het meest geschikt, wanwege hun gehoekte vorm en hoeveelheid bespiering.

Als het paard meer gewicht op zijn achterhand opneemt (door te buigen in de achterhandgewrichten), dan moet hij vrij zijn om zijn poll (=het gedeelte tussen de oren van het paard) naar het hoogste punt te brengen, waarbij zijn neus licht voor de verticale lijn komt. Deze houding/positie van hoofd en hals helpt om het gewicht terug te brengen.

Als gevolg van de juiste balans en ontspanning zal het paard deze correcte houding vanzelf aanbieden.

Het creëren van het correcte kader kan gecreëerd worden met kracht, maar deze geforceerde houding van het paard geeft niet een eerlijke reflectie aan van zijn mate van balans en ontspanning.

    achter het bit               aan of  iets voor de loodlijn      tegen/over het bit  achter de loodlijn                                                          voor de loodlijn

De poll moet het hoogste punt van het skelet zijn, met de neus aan of net iets vóór de loodlijn (de verticale lijn van het voorhoofd naar de neus en de grond). 


Werken in een oase van rust en ontspanning
 

Rust is een kenmerk van het klassieke werk. Het paard is energiek actief, toch heeft het werk een visueel duidelijk rustige kwaliteit.

Deze vrijheid van spanning geeft de spieren de gelegenheid het meest efficiënt te werken.

Het is mogelijk voor een paard zijn voorhand te ontlasten, terwijl zijn neus achter de loodlijn bevind, maar de onbalans die deze positie met zich meebrengt, veroorzaakt stijfheid en spanning. Omdat het paard uit balans is, is het onmogelijk voor hem kalm en ontspannen zijn werk te doen.



Linker plaatje:
Dit paard is in balans, hij is in staat om deze positie/houding vast te houden en in deze houding rustig te blijven staan voor een kortere tijdsduur.

Rechter plaatje:
Dit paard is uit balans, hij wordt gauw moe, en is niet in staat deze houding vast te houden voor welke tijdsduur dan ook. Hij kan zeker niet enkele seconden rustig in deze positie blijven staan.

Balans en rust vullen elkaar aan. Een paard kan het makkelijkst zijn balans vinden wanneer hij vrij is van spanning. Als de balans van een paard verbeterd, verdwijnt de spanning. Dit is waarom ontspanning (welke samenhang met de juiste vorm) en ritme/regelmaat de twee eerste stappen op de trainingsladder zijn. Het is het fundament waarop het vervolg van het werk wordt gebouwd.

 

Johann Meixner, Richard Watjen, Col Handler, Nuno Oliveira and Egon Von Neindorff,  zijn enkele ruiters, die prachtige voorbeelden hebben gegeven van uitgebalanceerde harmonie, die de moeite waard zijn te bestuderen.

Wanneer de neus van het paard zich achter de loodlijn bevindt, kan de stuwende  energie van de achterbenen niet doorstromen naar de poll. Het haalt het tot de plek in de nek, waar de wervelkolom is gebroken en waar de energie verstijfd door het zware hoofd en de achterblijvende nek, die aan de voorkant naar beneden hangt.

Het gewicht van de al overbelaste voorhand neemt toe. Het tillen van de voorhand wordt moeilijker en de onbalans veroorzaakt spanning, welke de prestatie doet afnemen.

Hier komt nog bij, dat het paard extra spanning nodig heeft om zijn hoofd achter de loodlijn  te houden.

Het paard moet of de verkeerde nekspieren gebruiken om zijn houding te kunnen volhouden of de ruiter moet actief het hoofd van het paard achter de loodlijn houden. Hoe dan ook werken met het hoofd achter de loodlijn, is een onnatuurlijk houding voor het paard dat onbalans en spanning creëert.

En spanning en onbalans is het tegenovergestelde van wat we proberen te bereiken in de dressuur.

Dragen versus stuwen van de achterhand 

Wanneer je het hoofd van het paard voorwaarts neerwaarts en achterwaarts beweegt (achter de loodlijn), dan wordt de voorhand significant zwaarder. Voor het paard zal het onmogelijk zijn met zijn achterhand de massa makkelijk te dragen. Het gevolg is dat de achterbenen achter het paard aan komen en de massa naar voren duwen/stuwen.

Inactieve achterhand: Het kniegewricht van het rode paard zijn achterbenen is al helemaal gestrekt. Er is maar weinig energie om de voorhand te ontlasten

Als de achterhand al helemaal naar achteren is op het moment dat het paard afzet met zijn achterbeen, dan zal de energie grotendeels naar voren en beneden gestuurd worden.

 Actieve achterhand: Het kniegewricht van het zwarte paard moet nog verder gestrekt worden op het moment dat het achterbeen afzet, waardoor er voldoende energie is om de voorhand te tillen.

Als het paard zich ontspannen, rechtgericht beweegt en de ruiterhand volgt, zal zijn wervelkolom zich stabiliseren en zal in essentie fungeren als een projectiel die door de achterhand wordt afgeschoten. De stuw verplaatst zich van de hoef van het achterbeen, door de rug, schoft, nek en poll. De poll moet opwaarts gedragen worden (als de punt van een pijl), afgeschoten door de achterhand, door de wervelkolom, in de lijn van de richting van de energie.

     over het bit                     achter de loodlijn                     aan de loodlijn

Bij een breuk in de wervelkolom (de pijl), komt de energie nooit op de gewenste plek aan. 

Bij het springen, verheft het paard zijn zwaartepunt tot het punt waar zijn achterhand hem kan afvuren over het opstakel. Het paard moet vrij zijn om zijn hoofd en nek op te tillen, om hem  de gelegenheid te geven zijn zwaartepunt (naar achteren) te verplaatsen.

 

Verlichten/ontlasten van de voorhand

Zoals we al eerder vastgesteld hebben, is het gewicht van het paard verdeeld over zijn achter- en voorhand.

 Maar door de zware hoofd en halspartij, draagt het paard meer gewicht met zijn voorhand, dan met zijn achterhand. Het zwaartepunt van het paard bevindt zich schuin achter de elleboog. (blauwe stip).

(Er wordt beweerd dat de voorbenen zich afzetten tegen de grond teneinde de voorhand opwaarts te duwen en het lichaamsgewicht naar achteren. maar als je goed de beweging bestudeerd van bereden paarden of spelende paarden in de natuur. dan wordt het duidelijk dat dit niet het geval kan zijn.)

Willen we de balans van het paard verbeteren, dan moeten we het paard stimuleren meer gewicht met zijn achterbenen te dragen of anders gezegd, we moeten de achterhand actiever maken.

                               

Het evenwicht wordt onderhouden door het lichaamszwaartepunt boven  zijn ondersteuningsvlak (blauwe lijn ) te houden.

Sleutel factoren die bijdragen de achterhand actiever te maken.

1. Buiging van de achterbenen:

Als het paard in een ontspannen houding werkt en zijn rug in een elastisch golvende tendens beweegt, dan kunnen de drijvende hulpen van zit en been gebruikt worden om de paslengte zuiver en ritmisch te verruimen, waarbij het paard zich over meer bodem zal gaan bewegen. Dit vraagt om een vermeerderde buiging van de achterhandgewrichten.

2. Het verkleinen van het ondersteuningsvlak

a. In het begin van de training van een paard, worden de gymnastische oefeningen gebruikt om de buiging van de wervelkolom en beurtelings een van de achterbenen te vergroten.

Het rijden van voltes, slangenvoltes en andere gebogen lijnen zijn hiervoor een goede oefening.  Deze figuren worden gereden op één hoefslag

b. Later in de opleiding wordt er een grotere buiging in de wervelkolom en achterbenen ontwikkeld, door het gebruiken van onder andere de schouderbinnenwaarts en andere laterale gangen, welke gereden worden op twee hoefslagen.

c. In een verder gevorderd stadium wordt de buiging van beide achterbenen ontwikkeld door het rijden/beoefenen van het halthouden, overgangen, tempowisselingen en achterwaarts gaan. Deze oefeningen stimuleren het achterbeen dieper  te buigen en verder naar voren te grijpen naar het  zwaartepunt van het paard, waardoor het ondersteuningsvlak kleiner wordt. Het frame van het paard wordt kleiner.

Het resultaat hiervan is dat de voorwaartse impuls van het achterbeen makkelijker door het lichaam van het paard getransporteerd wordt, waardoor de voorhand in een voorwaarts opwaartse richting verplaatst/ getild wordt. Bovendien wordt door het verkleinen van het ondersteuningsvlak, als gevolg van het beter ondertreden van de achterhand, het gewicht meer naar de achterhand verplaatst.

3. Het verlagen van de wervelkolom in de achterhand/billen

Als de kracht van het paard toeneemt, zal de vermeerderde buiging van de achterbenen, de wervelkolom - welke van nature naar beneden helt van de heupen naar de nek/bases - in het achterste deel (achterhand/billen) verlagen.


In bijzonder sterk en goed gebouwde paarden kan het hoogste punt van de heup (groene stip) zakken tot een punt beneden het gewricht tussen de eerste rug/borstwervel en de laatste halswervel (gele stip).


Omdat de wervelkolom redelijk stijf is, kan de achterhand niet gaan "zitten" onafhankelijk van de voorhand. Dit steigerende/kantelende effect van de wervelkolom verplaatst meer gewicht naar de achterhand.

Het buigen van de hurken in deze mate, vereist een buitengewone hoeveelheid kracht en souplesse.

In de piaffe, wordt het gecombineerde zwaartepunt van paard en ruiter direct en gelijkmatig verdeeld over het ondersteuningsvlak

4. De elastische spanning van de dragende/ tillende spieren.

Als het paard zijn spieren beurtelings steeds verder kan buigen en strekken of spannen en ontspannen, zal het buigen van de achterbenen en verkleinen van het ondersteuningsvlak een elastische spanning creëren in de spieren en ligamenten die de achterhand verbinden met de voorhand. Deze elastische spanning, helpt de voorhand te ontlasten in een soort van scharnierende verende beweging, het hefboomeffect.

5. Natuurlijke heffen van de hals

De elastische spanning van de spieren en ligamenten plaatsen de hals van het paard in een gratieuze boog, waarbij de nek het hoogste punt is en het hoofd als gevolg van de zwaartekracht, natuurlijk naar beneden hangt vanaf een elegant opwaarts/voorwaarts gebogen hals.

Het paard zal zijn mond op dezelfde hoogte plaatsen als het hoogste punt van zijn heup en zijn gezicht zal verticaal gedragen worden. Deze natuurlijk aangeboden houding geeft de teugelhulp de mogelijkheid vrij door alle wervels, de pelvis (holte gevormd door beide heupbeenderen  en het heiligbeen) helemaal naar beneden naar de onderste beengewrichten te bewegen. Met de hals opwaarts gestretcht en de nek in balans gedragen als een ballerina, wordt het zware gewicht van de hals en het hoofd naar de achterhand verschoven, wat het voor de rug makkelijker maakt om de voorhand  te tillen en voor de achterhand om het extra gewicht te dragen.

Ontspanning en buiging is de sleutel welke het mogelijk maakt voor de achterbenen om vermeerderd/dieper te buigen onder het vermeerderde gewicht.

Activiteit wordt makkelijker voor het paard als hij sterker wordt en zijn balans verfijnd wordt. Als het paard bereid is te ontspannen in het werk, dan zal hij op een natuurlijke wijze vanzelf zijn achterbenen meer gaan buigen tot het punt waartoe hij op dat moment in staat is.

Als het paard ontspant en rustig meer kan gaan zitten op zijn achterhand dan zullen de heupen en  knieeen zelfs nog meer gaan buigen.

Dit alles zal het ondersteuningsvlak verkleinen en de achterhand verder laten zakken, waarbij hoofd en hals op een natuurlijke wijze gedragen kunnen worden, welke positie bijdraagt aan de verbetering balans van het paard.

De hurken worden behoedzaam en gedoseerd getraind, waardoor hun kracht toe zal nemen zodat ze uiteindelijk de voorhand makkelijk in zijn geheel kunnen optillen van de grond en het paard zich geheel op zijn achterhand kan dragen, zittend op zijn achterbenen.

Uiteindelijk draait de wervelkolom zich in zijn lengte om het zwaartepunt van het paard.

Het vergt veel oogtraining om de juiste beweging te herkennen!

Vergelijk de draf van het linker paard, werkend met een gestrekt, open frame, met het middelste paard, werkend in een kunstmatig, verzameld frame.

Beide paarden zijn in de afzetfase van de pas.

Op het eerste oog lijkt het kunstmatig verzamelde paard meer opwaarts te werken, maar als je beter kijkt dan zal je zien dat het paard met de ruimere paslengte beter door zijn lijf swingt en vanuit het achterbeen veel beter af kan zetten. 

Het achterbeen van het linker paard heeft nog wat buiging, waardoor hij nog een opwaarts verende kracht heeft bij het afzetten, terwijl het middelste paard het achterbeen al volledig gestrekt heeft, de veer is al geknapt, en heeft geen energie (stuwkracht) meer om bij te dragen aan een opwaartse beweging.

Bovendien zal de in elkaar geschoven nek de voorwaartse swing van het achterbeen beperken.

 

2012-07-15

Hypnose te paard: Ervaring van een ruiter!

15 juli 2012

Een van mijn trouwe lesklanten, vroeg me om haar te helpen tijdens het rijden dichter bij haar gevoel te kunnen blijven. Zelf schoot ze telkens snel  in de analyse van wat ze moest doen en wat ze precies deed. Hierdoor kwam ze eigenlijk telkens niet genoeg bij het werkelijk samenspel tussen haar paard en zichzelf, de harmonie.

Door haar tijdens het rijden in hypnose te brengen, werd het mogelijk om het denken - het analyseren - even te stoppen en alleen te ervaren, te voelen wat er gebeurde. Door vanuit je gevoel hierop te reageren, maakt de samenwerking veel intenser en veel concreter. Het beeld dat hierdoor ontstaat wordt hierdoor veel zachter en harmonieuzer.  

De hypnose stelt je in staat om toegang te krijgen tot alle kennis die je in de loop van de tijd vergaart hebt in je onderbewustzijn. Ons bewuste brein echter, belemmerd ons vaak bij het toegang krijgen tot deze grote informatiebron. Wanneer we onder hypnose zijn, kunnen we ons zeer goed focussen en concentreren. We laten ons niet afleiden door allerlei prikkels van binnenuit (ons bewuste - vaak negatieve - denken: "dat lukt me toch niet" of "gisteren was hij ook al zo stijf") of van buitenaf (eventuele kijkers, geluiden etc.). Hierdoor wordt het werken met je paard veel makkelijker en leuker.

Mijn ervaring met hypnose en Klassieke Rijkunst  door Monique S.

"Ik en mijn paard Fakirs, zijn nu ruim een jaar bezig met het Rechtrichten en de Klassieke Rijkunst. Dit gaat erg goed. We boeken ook erg veel vooruitgang en leren erg veel

Doordat er zoveel informatie beschikbaar is in mijn hoofd over hoe het zou moeten zijn, stopte ik met voelen wat er nou precies gebeurt als ik aan het rijden ben.

Kortom ik kon wel met mijn hoofd bedenken wat er moet gebeuren en hoe je dat dan doet, alleen doordat je dan te veel in je hoofd zit stop je met voelen en ben je altijd te laat met reageren.

Dan is het dus voor mij erg moeilijk  om in mijn gevoel te blijven zitten en me af te sluiten voor alles om me heen. Ik schoot zeker iedere vier passen die mijn paard zette, terug in mijn hoofd om te gaan bedenken of het nou goed was of niet en hoe ik dat dan anders zou kunnen doen.

Hierdoor werden mijn zit en houding ook steeds stugger en met te veel spanning in mijn lijf. Het werd ook moeilijk om mee te zijn in de beweging van mijn paard , iedere hulp die ik dan geef, was te lang, te hard en niet op het juiste moment .

Daarom zei ik tegen Marlous dat ik graag weer eens wat meer op mijn gevoel zou willen gaan rijden en mij daar de komende les op gaan focussen . 

Marlous wilde me graag helpen en stelde voor om dat via hypnose te gaan doen.  Ik sta overal voor open en wil alles proberen en ervaren en zo zijn we aan de les begonnen.

Rustig in stap op de grote volte zijn we begonnen om eerst mijn  ademhaling meer naar mijn zwaartepunt te krijgen en dan stukje bij beetje je lichaam te voelen en alle beetjes spanning los te laten van je voorhoofd ,ogen, kaak, schouders enz....      Door dat te doen, voel je nog beter de schommeling van je paard, waardoor je nog weer verder kan ontspannen en meer in je lichaam komt te zitten zonder er over na te hoeven denken, want het word je verteld door de instructie en door je paard.

Voor mij was de meest bijzondere ervaring dat je voelt dat alles in je lijf gaat stromen en alles begint te tintelen en ik kreeg ook overal kippenvel. Daarbij gaat je paard zich ook helemaal ontspannen en lopen briesen en zuchten om echt alles los te laten tot je echt voelt dat je een eenheid word met je paard .

Het zorgt er ook meteen voor dat je in ontpanning (alsof je in een waas leeft en alles vertraagd gebeurd) er alle tijd voor hebt om te reageren.  Mede doordat je dan de informatie via je gevoel binnen krijgt en niet via je hoofd , als of de oplossingen om je heen hangen en jij er uit kan pakken wat je nodig hebt en dat in je gevoel tot uiting komt met het juiste beeld erbij en ook meteen de juiste bewegingen .

Tijdens de les was mijn wereld ook niet groter dan ik, mijn paard en Marlous, die je dingen verteld alsof ze met je mee rijd en ook precies kan voelen wat jij voelt.

Het was voor mij echt heel bijzonder en ik ben ook echt dankbaar dat ik dit heb mogen ervaren .

De weken er na kon ik ook als ik zelf aan het trainen wa,  weer veel makkelijker terug naar dat gevoel komen en dan word het allemaal een heel stuk makkelijker en fijner voor ruiter en paard

Marlous heel erg bedankt en dat je maar heel veel mensen op deze manier mag gaan helpen.

Veel liefs en groetjes Monique" 

2012-12-28

Hypnose te paard!

29 december 2012

Op 7 november kwam Tom Silver, een bekende hypnotherapeut uit Amerika samen met Narda Veughelers, bij Klassiek Paardrijden en Sonja Braafhart een workshop geven over hypnose.
 

De  combinatie van hypnose met het werken met paarden kan verbluffend zijn. De hypnose helpt de ruiter zich compleet te kunnen ontspannen, waardoor zijn focus en concentratie enorm verbeteren.

Tijdens hypnose wordt het actieve, bewuste denken zoveel mogelijk tot "zwijgen" gebracht, waardoor men (het onderbewuste brein) meer openstaat voor positieve suggesties. Hierdoor kan het zelfvertrouwen van de ruiter enorm groeien, wat weer een positief effect heeft op zijn verrichtingen. 

In de ochtend mochten Sonja en ik in een persoonlijke sessie met Tom deze ervaring beleven.

     

Ook Tom  en Narda zelf, die in het dagelijks leven niet met paarden werken, wilden graag de bijzondere ervaring met het paard beleven.

               

De 12 deelnemers hebben in de middag dezelfde ervaring mogen beleven. Tijdens de uitleg over hypnose, kon men al ervaren hoe een hypnose werkt. Aan het einde van de middag werd dit ook met de paarden gepraktiseerd.

     

Een hele interessante middag met veel boeiende ervaringen.

 

2014-03-23

Hypnoseworkshop te Arnhem

2 februari 2014

 

Op 30 januari was ik uitgenodigd door Els Mulder van De West Consult, een workshop Hypnose te geven voor een groep vrouwen.

Deze workshop was een onderdeel van de Workshop "Intuïtie als coach" en werd gegeven op een hele gezellige locatie in Arnhem.

Hypnose is een geweldig middel om je meer bewust te worden van je onderbewustzijn. Dit onderbewustzijn herbergt enorm veel kennis, welke een mens opslaat gedurende zijn leven. Echter onze ratio (bewuste denken) geeft dit onderbewustzijn vaak niet zoveel gelegenheid van zich te laten horen, waardoor veel praktische en nuttige informatie ongebruikt blijft.

Tijdens de hypnose leer je je fysiek te ontspannen, waardoor je focus en concentratie enorm toeneemt. Je bewuste denken wordt even naar de achtergrond verdreven en je onderbewustzijn kan naar voren komen. Hierdoor kunnen we actief met dit onderbewustzijn aan de slag en krijgen we makkelijker toegang tot alle kennis en vaardigheden, die zich in ons verschuilen. Op die manier kan je werkelijk bij je diepste kern komen, je intuitie en gevoel laten spreken.

Hypnose is een prachtig middel om oude beperkende en ongewenste gewoonten, gebruiken en gedachten te veranderen in wat wel werkt voor jou!

Voor deze 6 enthousiaste vrouwen, die volop bezig zijn met hun persoonlijke ontwikkeling, was dit hun eerste (bewuste) ervaring met hypnose.

Het was een leuke en interessante middag. Els Mulder bedankt voor je uitnodiging.