Nieuw in archief |
Artikel overzicht
A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z |
13 maart 2013
De uiteindelijke bedoeling is dat de ruiter zich één voelt met het paard, samensmelt met het paard. De ruiter zit niet meer op het paard maar hij zit vast aan zijn paard en kan de benen bewegen alsof het zijn eigen benen zijn.
Op die manier kan je je paard besturen via de kleinste hulpen.
Om dit te bereiken, is het noodzakelijk dat de ruiter zich volledig kan ontspannen in zijn spieren en gewrichten, zodat hij alle bewegingen, versnellingen of vertragingen, kan volgen, zonder dat hij zich hoeft vast te houden aan teugels of hoeft te klemmen met de benen.
Alle lichaamsdelen moeten zich onafhankelijk van elkaar kunnen ontspannen, onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen en hun eigen ding kunnen doen, zodat ze te samen harmonieus kunnen samenwerken.
De opleiding van de ruiters bij de Spaanse Rijkschool gestond o.a. uit twee jaar zitles aan de longe, waarbij ze veel gymnastiekoefeningen moesten doen, om een dergelijke onafhankelijke zit te ontwikkelen.
Zitlessen zijn nog steeds erg belangrijk om een goede ruiter te worden. Ook voor ruiters die al jaren rijden, zijn zitlessen op zijn tijd erg waardevol.
Ook bij Klassiek Paardrijden kunt u terecht voor dergelijke zitlessen.
Meer informatie hierover vind je onder: Zitlessen