DE MIDDELEEUWEN (400-1400 na Christus)
Ook in de middeleeuwen vochten paard en ruiter/ridder tezamen, man tegen man, in de vele oorlogen. Daarom was het van het grootste belang dat het paard soepel, wendbaar en snel was en op de lichtste hulp reageerde. Bovendien moest hij sterk worden om de ruiter met zijn harnas te kunnen dragen.
Omdat het leven van de ridder afhing van een goed getraind paard, werden ze dan ook met de grootste zorg behandeld. De schildknaap, die later ridder werd, trainde zijn paard zelf.
Tegen de tijd dat hij als ridder met zijn paard ten strijde trok, voldeed zijn paard aan bovenstaande eisen en vormden ze een volledig harmonieuze eenheid.
Zonen uit rijke families of van ridders konden ridder worden. Rond hun zevende jaar werden ze page en begon hun opleiding tot ridder al.
Als ze ongeveer 14 jaar oud waren, werd de page schildknaap en kreeg hij zijn eigen paard. Hij leidde zijn paard volledig zelf op, zodat als hij 20 jaar was, hij met zijn paard ten strijde kon trekken.
De opleiding van een paard begon pas als hij” veulen af” was. In die tijd werd een paard pas als volwassen beschouwd als hij al zijn melktanden had gewisseld, dus rond zijn vijfde jaar.
Dit betekende dat als de schildknaap 20 jaar was, zijn paard ongeveer 10/11 jaar oud was en klaar was voor het grote werk. Aangezien de ruiter in die dagen ongeveer 40 jaar werd en een paard ca. 30 jaar, konden ze, in het gunstigste geval, hun hele leven bij elkaar blijven.
Ook in die tijd moesten de paarden dus 100% gehoorzaam en betrouwbaar zijn en werkten paard en ruiter in harmonie samen, gebaseerd op respect en vertrouwen.
Het was belangrijk dat het paard:
- reageerde op iedere kleine aanwijzing;
- soepel en wendbaar was;
- voorwaarts, zijwaarts en achterwaarts kon;
- zo sterk was dat hij zijn ruiter met harnas makkelijk kon dragen (een harnas woog ca. 25/30 kilo).
Echte grootmeesters uit deze tijd zijn niet bekend, omdat iedere ruiter zijn eigen paard opleidde en het niet verstandig was om alles op papier te zetten, zodat de tegenstander er geen profijt van kon hebben.
