DE TRAINING half september tot eind 2008
Urena is nu drieënhalve maand bij Klassiek Paardrijden en heeft inmiddels haar plekje gevonden.
De kennismaking met Popeye en Ladios is niet altijd even vlekkeloos verlopen, maar na enige incidentjes zijn de verhoudingen nu wel duidelijk. Urena is een lief paard dat niet graag alleen is. Vooral met Popeye is ze dikke vrienden met als nadeel dat ze niet graag gescheiden worden. Eenmaal aan het werk kan ze zich echter goed concentreren. Ze leert snel en werkt goed met je samen. Ook de beloningsbrokjes werken daar op een positieve manier aan mee.
Na een algemene check van Drs. Steffi van der Laarse kon de training echt van start gaan.
september 2008:
De eerste oefening is de snoepjestest. Deze houdt in dat we het paard in stilstand vragen zijn hoofd voorwaarts-neerwaarts te bewegen en dan in deze houding in te buigen naar links en naar rechts.
Urena vindt het lastig om haar bovenlijn van staart tot oor lang te maken, waardoor ze moeilijk voorwaarts-neerwaarts komt. Ze kruipt makkelijk in een opgekrulde houding met een valse knik ter hoogte van de derde halswervel. Daarnaast heeft ze een voorkeur voor buiging naar links, wat kan duiden op een natuurlijke linksgebogenheid.
De volgende oefening is voorwaarts-neerwaarts met lengtebuiging op de cirkel waarbij het binnenachterbeen moet ondertreden richting het zwaartepunt. Urena valt linksom erg over haar rechterschouder en rechtsom valt ze op haar rechterschouder. Rijdend is dit verschijnsel nog duidelijker dan tijdens het handwerk.
Linksom op de volte wordt de volte steeds groter en rechtsom wordt de cirkel steeds kleiner.
Op de rechte lijn linksom zien we dat haar linkerachterbeen zich graag naast de massa plaatst in plaats van onder het zwaartepunt, waardoor ze over haar rechterschouder naar buiten valt. Daarom moet het linkerachterbeen er goed onder gevraagd worden, zodat ze haar massa niet naar buiten over de rechterschouder stuwt.
Rechtsom valt ze op haar binnenschouder. Dit heeft o.a. als oorzaak dat ze de lengtebuiging naar rechts lastig vindt. Rechtsom is de stuwkracht minder.
Urena heeft snel in de gaten wat de bedoeling is en werkt al spoedig met me mee.
Na een week is ze al redelijk vertrouwd met de manier van trainen en kan ze zich steeds sneller ontspannen. Haar horizontale lengtebuiging zowel als haar lengtebuiging naar links en rechts verbeteren geleidelijk, waardoor het op en over de schouder vallen vermindert.
lengtebuiging naar links en rechts horizontale lengtebuiging
Urena loopt nog erg op haar voorhand. Dit is goed zichtbaar aan de beweging van haar benen.
Haar voorbenen moeten vrij naar voren grijpen en moeten zich niet te ver onder haar lichaam bewegen.
Haar achterbenen moeten leren goed voorwaarts onder haar lichaam te swingen naar het zwaartepunt toe.
Zodat de beweging naar voren groter wordt en niet kleiner is als de beweging naar achteren (vanuit de loodlijn gezien).
Op die manier kan d.m.v. de halve ophouding, het gewicht even op het achterbeen gebracht worden, waardoor het achterbeen even moet buigen onder invloed van het lichaamsgewicht.
Het voorwaarts brengen van haar achterbenen is alleen mogelijk wanneer we het paard in de juiste lengtebuiging goed voorwaarts neerwaarts rijden, zodat de binnenheup naar voren komt en daarmee het binnenachterbeen goed naar voren kan swingen. Op die manier kan het achterbeen onder het zwaartepunt treden en gewicht overnemen van de voorhand.
Zetten we hierbij de hals te kort, dan wordt het achterbeen belemmert in zijn swing naar voren.
Het voorwaarts rijden wil niet zeggen dat het paard sneller moet gaan. Hiermee wordt bedoeld dat het achterbeen verder naar voren moet swingen, dus een grotere beweging naar voren moet maken. Het paard moet een grotere, ruimere pas naar voren maken.
Door de ruimere passen van de achterbenen wordt de schouder beter ondersteund en kan het voorbeen c.q. schouder vrijer naar voren bewegen.
Geleidelijk aan merk je dat het voor Urena makkelijker wordt om een rechte lijn
te lopen in een rechtgerichte houding. Wat dus wil zeggen dat ze soepeler wordt in haar lengtebuiging waardoor het achterbeen zich steeds beter onder het zwaartepunt plaatst, waarbij het paard correct gebogen om het binnenbeen van de ruiter zich voorwaarts neerwaarts beweegt (altijd de ruiterhand volgend/zoekend).
Zowel op de linker- als op de rechterhand.
De schouderbinnenwaarts is een oefening om:
het binnenachterbeen soepeler, buigzamer en sterker te maken;waardoor de schouder meer vrijheid krijgt.
Aangezien door de vermeerderde lengtebuiging het zwaartepunt iets meer naar binnengebracht wordt, moet het binnenachterbeen een moment de zwaardere last dragen. Hierdoor wordt dit been als het ware als een harmonica even ineen gedrukt door de zwaardere last die het te verduren krijgt. Het ogenblik daarna wordt dit achterbeen weer ontlast en ontvouwen de gewrichten zich weer en kan het been zich ontspannen.
Urena is in het begin erg aan het zoeken naar haar balans in de schouderbinnenwaarts en zwalkt over de hoefslag. Haar gebrek aan balans en souplesse komt tot uiting in extra stuwkracht.
De travers
De travers heeft tot doel:
- de buigzaamheid van m.n. het buitenachterbeen te verbeteren;
- de binnenschouder meer vrijheid te geven;
- de lengtebuiging te verbeteren.
Ook in de travers zoekt Urena haar toevlucht:
- in stuwkracht en
- in dubbelklappen in de schoft.
Op die manier hoeft zij haar buitenachterbeen niet zo sterk te belasten.
Door haar telkens rustig stap voor stap te vragen, leert zij haar benen beter in te zetten.
En haar lichaam beter te controleren. De grotere controle geeft haar meer zekerheid en mentale rust.
Met deze drie oefeningen, kunnen we Urena een heel eind trainen. We werken zo aan:
- een goede, symmetrische lengtebuiging naar links en naar rechts;
- het ondertreden van een van beide achterbenen naar het zwaartepunt;
- het in voorwaarts neerwaartse houding lopen, de ruiterhand volgend;
- de verbetering van de buigzaamheid en draagkracht van het binnenachterbeen;
- de verbetering van de buigzaamheid en draagkracht van het buitenachterbeen.
Longeren
Nu Urena meer balans krijgt en zich beter op eigen benen kan bewegen in de juiste vorm, kunnen we het longeren op gaan pakken.
Linksom levert niet zo veel problemen voor Urena. Rechtsom daarentegen:
- valt ze op haar binnenschouder (rechter schouder),
- heeft ze de neiging te gaan versnellen,
- wil ze graag stoppen of omdraaien.
Door haar goed te leren buigen naar rechts, zonder op haar binnenschouder te vallen, en haar binnenachterbeen correct onder de massa te plaatsen verbetert dit langzamerhand. In eerste instantie laat ik de longe rechtsom niet zo snel lang worden, zodat ik tijdig in kan grijpen als ze uit haar vorm valt. Naarmate ze makkelijker haar vorm op eigen kracht kan behouden, kan ik de longe langer laten worden.
Als de stap redelijk goed gaat, proberen we het ook in draf. Het vormbehoud in draf is makkelijker voor haar, maar hierbij wordt duidelijker zichtbaar dat ze op de voorhand loopt.
De renvers
Zodra de bovenstaande oefeningen redelijk gaan wordt de training uitgebreid met de volgende oefening: de renvers.
De nieuwe oefening wordt haar aangeboden aan het einde van de dagelijkse training.
In het begin levert dit veel hoofdbrekens op bij Urena met als gevolg: dat ze zich lichamelijk erg gespannen houdt dat ze weer gaat stuwen;veel balansproblemen heeft en zich van de ene op de andere schouder werpt.
Door de nieuwe oefening zowel linksom als rechtsom kort te vragen, krijgt ze de tijd om de bedoeling, de hulpgeving te begrijpen en zich de oefening eigen te maken. Slechts een enkele pas is in het begin voldoende. Uiteraard zijn deze eerste passen niet perfect.
Na enige tijd weet ze zich beter in de juiste vorm te bewegen waardoor ze zich meer ontspant.
Met deze oefeningen hebben we Urena in 2008 (ca. 3,5 maand) getraind.
In 2009 houden we u verder op de hoogte van haar ontwikkelingen..
